Эйфория - Артём Татищевский

Синтетический космос…

Спускаюсь по центральному мосту, сантиметры дыхания, метры улыбок в километрах

ожиданий,

Свет естественно звук с колонок на полную мощность, время дает возможность быть

осторожнее,

Мой город застыл в тишине, на циферблате два часа, лица мелькают в ночи,

Сентиментальной красотки побили вид, я все так же там где кипит жизнь,

Добро пожаловать в просторный синтетический космос этажи и рост вопросов мой

день мой ад,

Среди высоток мы тем как снег, это первый смех, для многих успех,

что оставил след на ванильном небе,

Будто в колыбели смотрю на вишневый закат нирвана по стенам раскинула простыни,

Медленный шелест ярких и красивых звезд как секс под экстази, my beautiful life

лишь fantasy,

Вчера она приземлилась в свадебном платье, вечер под хенеси, в мдвом танце,

кольцо тысяч галактик,

Я неделимое, внутри меня мир как и прежде без имени, я на краю этой вселенной,

Касаюсь руками дома, и муза растворяюсь в музыке снова и снова…

Припев:

Дальше чуть-чуть больше намного резче чем раньше, немного позже длительность та

же

И это моя жизнь настоящее времени оставь мое будущее.

Дальше чуть-чуть больше намного резче чем раньше, немного позже длительность та

же

И это моя жизнь настоящее времени оставь мое будущее.

Тяжелые веки в макрокосмическом панцире, мысли под утро словить эйфорию по

новой,

Истегать маркером стены подъезда, накрой меня одеялом и спустись опять ко мне

под небездари с небес,

В место где рай чуть ниже чем небадяженный первый с мигерой, сияние грязных

проспектов под неро

Тут в полудреме звонок на мобильный разбудит, мое чувство долго в салоне такси

или на ржавой остановке

Артура каенчик, мне под подмигнул пересекая просторы горячий асфальт,

температура +40 стафич на 8 соток,

В кроссовках я вылезу как высплюсь без треков и модных купюр чисто с двумя

литрами сока,

Ветер разгонит тоску понемногу, мой абонент не доступен для рэпи, катюня лапуля,

ты меня не спалишь

Из-за тюнинга будь ты при маме в Цуме, я испаряюсь в сумерках мдма мне уступит.

Припев:

Дальше чуть-чуть больше намного резче чем раньше, немного позже длительность та

же

И это моя жизнь настоящее времени оставь мое будущее.

Дальше чуть-чуть больше намного резче чем раньше, немного позже длительность та

же

И это моя жизнь настоящее времени оставь мое будущее.

Synthetische ruimte...

Ik ga de centrale brug af, centimeters ademen, meters glimlachen in kilometers

verwachtingen

Licht natuurlijk geluid uit de luidsprekers op vol vermogen, tijd maakt het mogelijk om

doe voorzichtig

Mijn stad bevroor in stilte, twee uur op de wijzerplaat, gezichten flikkeren in de nacht,

De sentimentele schoonheid werd geslagen, ik ben nog steeds waar het leven in volle gang is,

Welkom bij ruime synthetische ruimtevloeren en groei van mijn vragen

mijn hel dag

Onder de wolkenkrabbers zijn we als sneeuw, dit is de eerste lach, succes voor velen,

die een stempel achterliet op de vanillelucht,

Als in een wieg kijk ik naar een kersenzonsondergang, nirvana lakens op de muren,

Langzaam geritsel van heldere en mooie sterren zoals seks in extase, mijn mooie leven

alleen fantasie,

Gisteren landde ze in een trouwjurk, een avond onder Henessy, in een dubbeldans,

ring van duizend sterrenstelsels,

Ik ben ondeelbaar, in mij is de wereld als voorheen zonder naam, ik ben aan de rand van dit universum,

Ik raak het huis aan met mijn handen, en de muze lost steeds weer op in de muziek...

Refrein:

Verder een beetje scherper dan voorheen, iets later de duur daarvan

dezelfde

En dit is mijn leven nu, verlaat mijn toekomst.

Verder een beetje scherper dan voorheen, iets later de duur daarvan

dezelfde

En dit is mijn leven nu, verlaat mijn toekomst.

Zware oogleden in een macrokosmische schil, gedachten in de ochtend om euforie op te vangen

nieuwe,

Klop de toegangsmuren met een marker, bedek me met een deken en kom weer naar me toe

onder de hemel,

Naar een plaats waar de hemel een beetje lager is dan de eerste met ellendig onheil, de uitstraling van vuil

wegen onder nero

Hier, half slapend, zal een telefoontje naar de mobiel me wakker maken, mijn gevoel is lang in de taxi

of bij een roestige bushalte

Arthur kaenchik, knipoogde naar me terwijl hij de uitgestrekte hete asfalt overstak,

temperatuur +40 stafich per 8 acres,

Zodra ik genoeg slaap heb zonder sporen en modieuze bankbiljetten met slechts twee, ga ik naar buiten in sportschoenen

liters sap

De wind zal de melancholie beetje bij beetje verspreiden, mijn abonnee is niet beschikbaar voor rappen, katyunya lapulya,

je zult me ​​niet verbranden

Vanwege afstemming, als je met je moeder in Tsum bent, verdamp ik in de schemering, mdma zal voor mij wijken.

Refrein:

Verder een beetje scherper dan voorheen, iets later de duur daarvan

dezelfde

En dit is mijn leven nu, verlaat mijn toekomst.

Verder een beetje scherper dan voorheen, iets later de duur daarvan

dezelfde

En dit is mijn leven nu, verlaat mijn toekomst.