Orion - Артём Татищевский

Бегу к тебе я, бежишь ко мне ты

Мы к этому привыкли, на «стоп» не нажать

Кому-то курить, другим погибать

Не выгнать эти чувства, сгорают внутри,

А мы с тобой кто?

Любимые мы

И в тайне ото всех тебя целую

Нельзя открыть эту дверь, она здесь не к чему

Не слушай никого и речам их не верь

Для них мы чужие, мы другие планеты

Иные виды, просто живые, мы не такие как все,

Но однажды один из нас будет раскрыт, ну, а пока что мы

Съемным квартирам отдавшись

На пол одежду, всем известные

Песни нам с тобою не слышно

Обнимаю, боюсь отпускать, времени мало

Моя запретная тема — моя такая родная

Ты собираешься утром, касания, я отпускаю тебя

В обычную жизнь уже привычную

Таю я без твоих сообщений то, завис в ожиданиях

Банально говорю, что скучаю

Если ты вдруг, скажешь, уйди

Я без лишних слов по газам и вокзал

Любой твой каприз, я буду страдать

Понятно, что дальше нечего будет сказать

Капканы и беды, мои крапали

И думки о тебе, как о бывшей

Имя из телефона сотрется, а ты с ним не по любви

Ведь никогда не ждешь, когда он проснется

One, two, three, yeah!

Съемным квартирам отдавшись

На пол одежду, всем известные

Песни нам с тобою не слышно

Обнимаю, боюсь отпускать, времени мало

Моя запретная тема — моя такая родная

Ты собираешься утром, касания, я отпускаю тебя

В обычную жизнь уже привычную

Таю я без твоих сообщений то, завис в ожиданиях

Банально говорю, что скучаю

Ik ren naar jou, jij rent naar mij

We zijn het gewend, klik niet op "stop"

Iemand om te roken, anderen om te sterven

Verdrijf deze gevoelens niet, ze branden van binnen,

En wie zijn jij en ik?

We zijn geliefd

En stiekem van iedereen kus ik je

Je kunt deze deur niet openen, het is hier nutteloos

Luister naar niemand en geloof hun woorden niet

Voor hen zijn we vreemden, we zijn andere planeten

Andere soorten, gewoon levend, we zijn niet zoals iedereen,

Maar op een dag zal een van ons onthuld worden, maar voor nu zullen we

Overgave aan gehuurde appartementen

Op de vloer kleding, bekend bij iedereen

Jij en ik horen geen liedjes

Ik knuffel, ik ben bang om los te laten, de tijd is kort

Mijn verboden onderwerp is van mij

Je gaat in de ochtend, raak, ik laat je gaan

In het gewone leven al vertrouwd

Ik smelt zonder je berichten, zweef in afwachting

Triestig zeggen dat ik mis

Als je plotseling zegt ga weg

Zonder verder oponthoud ga ik door de gassen en het station

Je elke gril, ik zal lijden

Het is duidelijk dat er niets meer te zeggen is

Vallen en tegenslagen, mijn strikken

En gedachten over jou als ex

De naam wordt van de telefoon gewist en je bent niet uit liefde bij hem

Je wacht tenslotte nooit tot hij wakker wordt

Een, twee, drie, ja!

Overgave aan gehuurde appartementen

Op de vloer kleding, bekend bij iedereen

Jij en ik horen geen liedjes

Ik knuffel, ik ben bang om los te laten, de tijd is kort

Mijn verboden onderwerp is van mij

Je gaat in de ochtend, raak, ik laat je gaan

In het gewone leven al vertrouwd

Ik smelt zonder je berichten, zweef in afwachting

Triestig zeggen dat ik mis