Медленный - Артём Татищевский

Мне бы в прошлое не убежать, не потерять настоящее по-своему жгучее

Стараюсь сохранить свои нервы впоряде, запрягаясь в депрес от случая к случаю.

И автобус последний не пропустить бы, я в обьятиях той, что готова покинуть…

Так часто мне не хватает терпенья, на самом-то деле как есть всё прикинуть.

А днем лишь сбивая героином печальную, на миг успокоюсь, забившись в углу

Я сдохну молодым, быть может случайно, подсев на «Я счастлив», а затем на иглу.

И времени мало, чтоб просто понять, оставить в покое и дать ей вздохнуть

Я не то, что ты видишь, моя дорогая, дам жизни тебе, обрывая свой путь…

Последним звонком на твой чёрный мобильный, на третьей минуте разговора сольюсь

Закроюсь от всех и даже не вскроюсь, а значит я жив и пока остаюсь.

яд…

Ik zou niet wegrennen naar het verleden, het heden niet op zijn eigen brandende manier verliezen

Ik probeer mijn zenuwen in bedwang te houden en mezelf van geval tot geval in te spannen voor depressies.

En de laatste bus zou niet gemist worden, ik ben in de armen van degene die klaar staat om te vertrekken ...

Zo vaak heb ik niet genoeg geduld, sterker nog, hoe ik alles moet uitzoeken.

En overdag, alleen het verdrietige neerslaan met heroïne, kalmeer ik even, ineengedoken in de hoek

Ik zal jong sterven, misschien per ongeluk, verslaafd aan "I'm happy" en dan aan de naald.

En er is niet genoeg tijd om het gewoon te begrijpen, laat haar met rust en laat haar ademen

Ik ben niet wat je ziet, mijn liefste, ik zal je leven geven, mijn pad afsnijden ...

Met de laatste oproep naar je zwarte mobiel, zal ik in de derde minuut van het gesprek samenvoegen

Ik sluit me voor iedereen af ​​en open mezelf niet eens, wat betekent dat ik leef en nog steeds blijf.

L…