Другой - Артём Татищевский

Моя правда — моя ложь,

Моя любовь — оружие против себя самого

Эти песни станут ничем, если меня не будет

Я чаще о личном в последнее время думаю

Оно как песок сквозь пальцы

Обветренных дней, холодных недель, снежных бурь

Мое воскресенье прошлое — лучшее, что было

Обрывков все больше, отрывки стихов

Улетают ввысь, затем они исчезают

Мои глаза, мои чертовы разочарования, прощания, прощение

Еще одна попытка стать лучше, забыть, начать сначала

Подумать, отложить на потом счеты с собой

Подарить шанс другим, радоваться

Каждой секунде, впитывая в себя их боль

Отразив это в творчестве, в ненужных стилях

Среде бессмысленной, немелодичной, навязчивости

— я другой

Не последней песней вам, всего лишь моментом

Затем исчезну как обычно перед жарким летом

Мне не нужны больше ответы, ни к чему зацепки

Ведь однобоко все, удача в щепки

Утро холодное, дождливое, промокшие чьи-то надежды

Чьи-то одежды, машины, улицы, люди — пешки

Утраты, словно вешалки, в душе шкафы где обитают скелеты

Мои старые грешки такая нежить и вдоль печали

Сколько попыток еще сначала начать,

Сколько кричали — ищи себя сам,

А я отчалил, примерил новые маски

Все вынуждено, искусственное счастье

Яркими красками сегодня я рисую новую жизнь

Пусть нелегко и не стереть пока всех черных полосок

Уснуло прошлое, новое солнце осветило те этажи

Где когда-то во тьме обитали мы

Время прошло, я ведь совсем уж другой

Все догорело в огне, нету во мне ничего того, что было раньше

Время прошло, я ведь совсем уж другой

Все догорело в огне, нету во мне ничего того, что было раньше

Я ведь совсем другой, я ведь совсем другой

Все, что я когда-то любил — встречаю ностальгируя

Прощаюсь больно, настоящее не игнорируя

В сознании своем все время создавая беспроблемное место

Дом и планету без воя, но очки розовые все же треснули

Затем летели в пропасть, те кого люблю, вспоминают часто молодость

Заглушают болезни, затем на новой студии творят со мною совместно

Об этом песни по-другому, не зная как делать весело, с юмором.

Понимаю, что от новых тенденций на части разбираюсь

Что больше все же надеюсь, уверенность, она пропала с годами

Местами просто боюсь я довериться

Не последней песней вам, всего лишь моментом

Затем исчезну как обычно перед жарким летом

Солнце заходит за тучи, просыпаюсь, утро доброе

Дождливый день, лето я улыбаюсь

Время прошло, я ведь совсем уж другой

Все догорело в огне, нету во мне ничего того, что было раньше

Время прошло, я ведь совсем уж другой

Все догорело в огне, нету во мне ничего того, что было раньше

Я ведь совсем другой, я ведь совсем другой

Mijn waarheid is mijn leugen

Mijn liefde is een wapen tegen mezelf

Deze liedjes zullen niets zijn als ik weg ben

Ik heb de laatste tijd meer aan het persoonlijke gedacht

Het is als zand door je vingers

Winderige dagen, koude weken, sneeuwstormen

Mijn zondagsverleden is het beste ooit

Er zijn steeds meer fragmenten, fragmenten van poëzie

Vlieg hoog en dan verdwijnen ze

Mijn ogen, mijn verdomde teleurstellingen, vaarwel, vergeving

Nog een poging om beter te worden, vergeten, opnieuw beginnen

Denk na, leg de rekeningen later bij je

Geef anderen een kans, verheug je

Elke seconde, hun pijn absorberend

Dit weerspiegeld in creativiteit, in onnodige stijlen

Een omgeving van zinloze, niet-melodieuze, obsessie

- Ik ben anders

Niet het laatste nummer voor jou, een momentje

Verdwijn dan zoals gewoonlijk voor de hete zomer

Ik heb niet meer antwoorden nodig, geen aanwijzingen meer

Alles is tenslotte eenzijdig, geluk zit in chips

De ochtend is koud, regenachtig, nat iemands hoop

Iemands kleding, auto's, straten, mensen zijn pionnen

Verliezen zijn als hangers, kleerkasten in de ziel waar skeletten leven

Mijn oude zonden zijn zo ondood en samen met verdriet

Hoeveel pogingen om opnieuw te beginnen?

Hoeveel ze riepen - kijk zelf maar,

En ik ging zeilen, nieuwe maskers gepast

Allemaal geforceerd, kunstmatig geluk

Met felle kleuren teken ik vandaag een nieuw leven

Laat het niet gemakkelijk zijn en nog niet alle zwarte strepen wissen

Het verleden viel in slaap, de nieuwe zon verlichtte die vloeren

Waar we ooit in duisternis woonden

De tijd is verstreken, ik ben compleet anders

Alles is opgebrand in het vuur, er is niets in mij dat eerder was

De tijd is verstreken, ik ben compleet anders

Alles is opgebrand in het vuur, er is niets in mij dat eerder was

Ik ben helemaal anders, ik ben helemaal anders

Alles waar ik ooit van hield - ik ontmoet nostalgie

Ik neem pijnlijk afscheid, zonder het heden te negeren

In zijn gedachten de hele tijd het creëren van een probleemloze plek

Huis en planeet zonder gehuil, maar roze bril barstte nog steeds

Toen vlogen ze de afgrond in, degenen van wie ik hou herinneren zich vaak hun jeugd

Ze overstemmen ziektes, en dan in de nieuwe studio die ze samen met mij creëren

Over dit nummer op een andere manier, niet wetend hoe je het leuk moet doen, met humor.

Ik begrijp dat ik delen van nieuwe trends begrijp

Waar ik nog steeds op hoop, vertrouwen, is in de loop der jaren verdwenen

Soms ben ik gewoon bang om te vertrouwen

Niet het laatste nummer voor jou, een momentje

Verdwijn dan zoals gewoonlijk voor de hete zomer

De zon gaat onder achter de wolken, ik word wakker, goedemorgen

Regenachtige dag, zomer ik lach

De tijd is verstreken, ik ben compleet anders

Alles is opgebrand in het vuur, er is niets in mij dat eerder was

De tijd is verstreken, ik ben compleet anders

Alles is opgebrand in het vuur, er is niets in mij dat eerder was

Ik ben helemaal anders, ik ben helemaal anders