Недолюбленная весна - Артур

Зачем я вспоминаю всё, что было

Той, прошлой, недолюбленной весной?

Тебя я встретил и весна бурлила,

И красовалась молодой листвой.

Пьянил весенний аромат черёмух

И ты такою нежною была.

Я с головой ушёл в любовь, как в омут.

Ты вдруг исчезла — сердце забрала.

Припев:

Недолюбленная весна!

Недопитые дни и ночи…

Недосказанные слова.

Между нами лишь многоточья.

И в каких ты теперь краях, вёсны новые с кем встречаешь?

Недоласканная моя, как же я по тебе скучаю…

Мне снишься ты, и голос твой я слышу.

-

С улыбкой, как всегда, идёшь ко мне.

И губы, вкуса терпко-сладкой вишни,

Опять целую нежно я во сне.

И снова зацветут сады весною,

Но прошлую я так и не забыл.

Мне жаль быть недолюбленным тобою —

И горько, что тебя недолюбил.

Припев:

Недолюбленная весна!

Недопитые дни и ночи…

Недосказанные слова.

Между нами лишь многоточья.

И в каких ты теперь краях, вёсны новые с кем встречаешь?

Недоласканная моя, как же я по тебе скучаю…

Недолюбленная весна!

Недопитые дни и ночи…

Недосказанные слова.

Между нами лишь многоточья.

И в каких ты теперь краях, вёсны новые с кем встречаешь?

Недоласканная моя, как же я по тебе скучаю…

Недоласканная моя, как же я по тебе скучаю…

Waarom herinner ik me alles wat was?

Die laatste, onbeminde lente?

Ik ontmoette je en de lente was ziedend,

En liet jong blad zien.

Dronken lentearoma van gewone vogelkers

En je was zo zachtaardig.

Ik werd halsoverkop verliefd, als in een draaikolk.

Je verdween plotseling - je nam mijn hart weg.

Refrein:

Ongekende lente!

Onvoltooide dagen en nachten...

Onuitgesproken woorden.

Er zijn alleen puntjes tussen ons.

En in welke regio zit je nu, met wie ontmoet je nieuwe bronnen?

Mijn onaardig, wat mis ik je...

Ik droom van je, en ik hoor je stem.

-

Met een glimlach, zoals altijd, kom je naar mij toe.

En lippen, de smaak van zoetzure kersen,

Weer kus ik zachtjes in een droom.

En de tuinen zullen weer bloeien in de lente,

Maar ik ben het verleden nooit vergeten.

Het spijt me dat ik een hekel aan je heb -

En het is triest dat ik niet van je hield.

Refrein:

Ongekende lente!

Onvoltooide dagen en nachten...

Onuitgesproken woorden.

Er zijn alleen puntjes tussen ons.

En in welke regio zit je nu, met wie ontmoet je nieuwe bronnen?

Mijn onaardig, wat mis ik je...

Ongekende lente!

Onvoltooide dagen en nachten...

Onuitgesproken woorden.

Er zijn alleen puntjes tussen ons.

En in welke regio zit je nu, met wie ontmoet je nieuwe bronnen?

Mijn onaardig, wat mis ik je...

Mijn onaardig, wat mis ik je...