Les rompo el cuello - Artes

La clase A, 1/29

Artes, One Life, Cerroman

Zona Bruta, D69

Yeah, madre mía la que se ha monta’o, mira

R.A.P.

suena desde el extrarradio

Vuelve el más underground de todo el vecindario

Digan lo que digan en el fondo están rabiando

Les jode ver como yo sigo avanzando

Luchando por mí, por mi música y mi gente

Quien me conoce sabe lo que hay en mi mente

Saben que no miento, que canto lo que siento

Es salir a ganar o morir en el intento

Dime quién eres tú y qué has hecho por ayudarme

Dame algún motivo por el que deba callarme

Vienes a enseñarme y tú no sabes nada

Llevabas pañales cuando yo ya rapeaba

Flow, ¿de qué?

Si no sirves ni pa' corista

Trágate esta mierda, es pa' ti, por egoísta

Yo sé que hay mucho falso, hay mucho mentiroso

Y no daré sus nombres para no hacerles famosos

Ellos saben quién son porque se lo he dicho a ellos

Con este track vengo a romperles el cuello

Apunto y disparo, saben que no paro

Hablar mierda de mí al final les sale caro

Les rompo, tol cuello, colega

Corre, D69, a muerte

Vuelven, 2008, presente

Son dos de Torrete, vienen rectos y de frente

Les rompo, tol cuello, colega

Corre, D69, a muerte

Vuelven, 2008, presente

Son dos de Torrete, vienen rectos y de frente

Mis colegas no bailan, solo dicen que sí

A veces casi, si es así por esta base lo hacen

Rompo, el cuello en esa discoteca al más pintón

Y le convierto de un sopli’o en un bailongo

Vente entonces con nosotros por ahí

Verás que guay, cuando no hay lo dibujamos con spray

Ando con un serio en el acai, shock a Frank T flipáis

Del club de los poetas ¿recordáis?

Tenéis la suerte en este día de cara

Porque sueno en ese varios aleatorio en tu cadena

Voy con Cerroman, desde La Clase A

Y muchos creen que no pero curramos sin parar

Atrancas las palabras ¿quieres aire?

Pues toma ventolín

Bebida fina, así me ven si dicen «fan»

De todo lo que hago y gritan «poh!»

de corazón

Soy el mayor de una legión de micros con facilidad

Para parar al mal habrá que hablar de par en par

La puerta por la que pasar será brindar un rap de calidad

Amar no es el sinónimo de estar

Y estar por estar, suele pasar la soledad se instala y para

Las ganas de triunfar del más pinta’o

Trabajo de mi campo es agacharme ante el sembra’o

Aquí quien no se quiere, no te quiere, no le debes, no te debe

Le rompo to' el cuello al bombo y caja, lo que quieres

Les rompo, tol cuello, colega

Corre, D69, a muerte

Vuelven, 2008, presente

Son dos de Torrete, vienen rectos y de frente

Les rompo, tol cuello, colega

Corre, D69, a muerte

Vuelven, 2008, presente

Son dos de Torrete, vienen rectos y de frente

A la bimbombam con el Loren y nadie más

El Cerroman y el Artes

D69 Directamente desde la clase A

Y suena así, yeah

«La Banda Sonora de Nuestras Vidas»

Primo, suena, tío

Cerro, es lo que hay

Les dejamos aquí ¿no?

Nos vamos ya

De A-klasse, 1/29

Kunst, One Life, Cerroman

Bruto Oppervlakte, D69

Ja, mijn moeder, degene die is opgestegen, kijk

TIK.

geluiden uit de buitenwijken

De meest underground van de hele buurt keert terug

Zeg wat ze diep van binnen zeggen, ze zijn woedend

Het stoort ze om te zien hoe ik vooruit blijf gaan

Vechten voor mij, voor mijn muziek en mijn mensen

Wie mij kent, weet waar ik aan denk

Ze weten dat ik niet lieg, dat ik zing wat ik voel

Het gaat erop uit om te winnen of te sterven terwijl het probeert

Vertel me wie je bent en wat je hebt gedaan om me te helpen

Geef me een reden waarom ik mijn mond moet houden

Je komt me lesgeven en je weet niets

Jij droeg luiers toen ik al aan het rappen was

Stroom, waarvan?

Als je niet eens bruikbaar bent voor een showgirl

Slik deze shit door, het is voor jou, omdat je egoïstisch bent

Ik weet dat er veel onwaar is, er zijn veel leugenaars

En ik zal hun namen niet noemen om ze niet beroemd te maken

Ze weten wie ze zijn omdat ik het ze heb verteld

Met deze track kom ik je nek breken

Ik richt en schiet, ze weten dat ik niet stop

Over mij praten is uiteindelijk duur

Ik breek je nek, mijn vriend

Rennen, D69, tot de dood

Ze komen terug, 2008, heden

Het zijn twee Torrete, ze komen recht en van voren

Ik breek je nek, mijn vriend

Rennen, D69, tot de dood

Ze komen terug, 2008, heden

Het zijn twee Torrete, ze komen recht en van voren

Mijn collega's dansen niet, ze zeggen gewoon ja

Soms bijna, als dat zo is, doen ze dat op basis hiervan

Ik breek mijn nek in die discotheek tot de knapste

En ik verander hem van een slag in een bailongo

Ga dan met ons mee naar buiten

Je zult zien hoe cool, als er geen is, tekenen we het met spray

Ik loop met een serieuze in de acai, schok voor Frank T flipáis

Van de dichtersclub, weet je nog?

Je hebt geluk op deze gezichtsdag

Omdat ik droom in die willekeurige meerdere in je keten

Ik ga met Cerroman, van La Clase A

En velen geloven van niet, maar we werken non-stop

Je blokkeert de woorden, wil je lucht?

Nou, neem een ​​briesje

Lekker drinken, zo zien ze me als ze 'fan' zeggen

Van alles wat ik doe en ze schreeuwen "poh!"

van het hart

Ik ben met gemak de oudste van een legioen microfoons

Om het kwaad te stoppen, zullen we wijd open moeten spreken

De deur waar je doorheen moet gaan, is om een ​​kwaliteitsrap te leveren

Liefhebben is niet het synoniem van zijn

En om op het punt te staan, gaat eenzaamheid meestal over, regelt en voor

De wens om te slagen van de meest pinta'o

Werk op mijn veld is bukken voor het zaad

Wie hier niet van zichzelf houdt, houdt niet van jou, jij bent hem niets verschuldigd, hij is jou niets verschuldigd

Ik breek de nek van de hype en doos, wat je wilt

Ik breek je nek, mijn vriend

Rennen, D69, tot de dood

Ze komen terug, 2008, heden

Het zijn twee Torrete, ze komen recht en van voren

Ik breek je nek, mijn vriend

Rennen, D69, tot de dood

Ze komen terug, 2008, heden

Het zijn twee Torrete, ze komen recht en van voren

Naar de bimbombam met Loren en niemand anders

De Cerroman en de kunsten

D69 Rechtstreeks uit A klasse

En zo klinkt het, ja

"De soundtrack van ons leven"

Neef, ring, man

Cerro, het is wat het is

We laten ze hier, toch?

We gaan nu weg