Стена времён - Арктида

Пускай ушла за перевал

Пора любить и верить

Пусть Корчий (?) сети разорвал

Ещё не пробил час!

Ещё не сказаны слова,

Ещё не заперты двери.

Судьба бывает неправа.

Но держит время нас.

Опять вечною стеною

Встанет время.

Будет поздно ждать

И быть собой.

Понять тех, кто не со мною,

Чтобы сделать вёрсты и года

Своей судьбой.

Когда-нибудь растают льды и догорят пожары

И дух стареющей вражды

Умолкнет, чтоб уйти.

И будет свет, чтоб отличить

Ошибки от удара,

И будут силы дальше жить

И не свернуть с пути.

Опять вечною стеною…

Нет ответа на вопрос

И не просить, и не принять,

Но надежда произносит

Имя завтрашнего дня.

Опять вечною стеною встанет время…

Laat haar over de pas gaan

Het is tijd om lief te hebben en te geloven

Laat Korchiy (?) de netten breken

Het uur heeft nog niet geslagen!

Nog niet gesproken woorden

De deuren zijn nog niet op slot.

Het lot is verkeerd.

Maar de tijd houdt ons vast.

Weer de eeuwige muur

De tijd zal komen.

Het zal te laat zijn om te wachten

En wees jezelf.

Begrijp degenen die niet bij mij zijn

Om verst en jaren te maken

Je lot.

Op een dag zal het ijs smelten en zullen de vuren uitbranden

En de geest van ouder wordende vijandschap

Stilte om te vertrekken.

En er zal licht zijn om te onderscheiden

Hit fouten

En er zullen krachten zijn om van te leven

En sla niet van het pad af.

Weer de eeuwige muur...

Geen antwoord op de vraag

En vraag niet, en accepteer niet,

Maar hoop spreekt

Naam van morgen.

De tijd zal weer oprijzen als een eeuwige muur...