Дорога домой - Арктида

У фортуны вкус хмельной

И трудны дороги,

Но над волею земной

Вновь смеются боги.

Море не ведает сна и покоя,

Море наполнено тьмою и болью,

После триумфа победного боя,

Шторм преградил мне дорогу домой.

Пусть волны ревут и пенятся,

Пусть бесы под небом мечутся,

Пусть в бездну падают пути

И глохнет вера в вечности —

За право отвергнуть правила

Я жизнь нарисую набело,

Пусть рок швыряет палубу,

Посмотрим, кто кого!

Все желаннее земля,

Небеса все выше.

Я не стану умолять,

Я посмею выжить.

Море не ведает сна и покоя,

Море наполнено тьмою и болью,

Но не устанут надежда и воля,

Тех, кто не знает дороги иной.

Морю покорны усталые души,

Море само покоряется лучшим.

Там, впереди, сквозь тяжелые тучи,

В мир пробивается новый рассвет

Fortune heeft een hoppige smaak

En de wegen zijn moeilijk

Maar boven de wil van de aarde

De goden lachen weer.

De zee kent geen slaap en vrede,

De zee is gevuld met duisternis en pijn

Na de triomf van de zegevierende strijd,

De storm blokkeerde mijn weg naar huis.

Laat de golven brullen en schuimen

Laat de demonen onder de hemel rondrazen

Laat de paden in de afgrond vallen

En het geloof in de eeuwigheid sterft -

Voor het recht om de regels te verwerpen

Ik zal het leven wit tekenen

Laat rock het dek gooien

Eens kijken wie er wint!

Des te begerenswaardiger is de aarde,

De hemel wordt hoger.

ik zal niet smeken

Ik durf te overleven.

De zee kent geen slaap en vrede,

De zee is gevuld met duisternis en pijn

Maar hoop en zal niet moe worden,

Die niet anders weten.

Vermoeide zielen zijn onderdanig aan de zee,

De zee zelf onderwerpt zich aan het beste.

Daar, vooruit, door de zware wolken,

Een nieuwe dageraad breekt aan in de wereld