Una donna come me - Arisa

Non pensare che io sia

Una strada impercorribile, un igloo

Un pollice all’ingiù

Non immaginare che

Io non abbia sere libere per te

E preferisca stare sola

A prendermi un caffè

Anche una donna come me

Ha bisogno di un uomo

Come Milano ha bisogno ha bisogno del duomo

Come il mare dell’onda

Il telefono qualcuno che risponda

Ed una giornata d’estate, il sole

Tu hai pensato sempre che

Fossi forte ed invincibile

Però ti confesso che anch’io ho un lato fragile

Anche una donna come me

Ha bisogno di un uomo

Come il lampo ha bisogno del tuono

Come il gelato del suo cono

Come il sasso della fionda

E la prima volta della seconda

E anche una donna come me

Ogni tanto ha bisogno di un mazzo di fiori

Di una sera fuori

Di due giorni a letto

Di un abbraccio stretto

Di avere un difetto

Almeno un difetto

Perché una donna come me

Ha bisogno di un uomo

Come il lampo ha bisogno del tuono

Come il mare ha bisogno dell’onda

E la prima volta della seconda

Denk niet dat ik dat ben

Een onbegaanbare weg, een iglo

Een duim omlaag

Stel je dat niet voor

Ik heb geen vrije avonden voor jou

En liever alleen zijn

Om koffie voor me te halen

Zelfs een vrouw zoals ik

Ze heeft een man nodig

Zoals Milaan nodig heeft, heeft het de kathedraal nodig?

Als de zee van golven

De telefoon die iemand moet beantwoorden

En een zomerse dag, de zon

Dat dacht je altijd

Ik was sterk en onoverwinnelijk

Maar ik moet bekennen dat ik ook een fragiele kant heb

Zelfs een vrouw zoals ik

Ze heeft een man nodig

Zoals bliksem donder nodig heeft

Zoals het ijs in zijn hoorntje

Als de steen van de slinger

En de eerste keer van de tweede

En een vrouw zoals ik ook

Af en toe heeft hij een bos bloemen nodig

Op een avondje uit

Twee dagen in bed

Van een stevige knuffel

Een fout hebben

Minstens één fout

Waarom een ​​vrouw zoals ik

Ze heeft een man nodig

Zoals bliksem donder nodig heeft

Zoals de zee de golf nodig heeft

En de eerste keer van de tweede