Guardando il cielo - Arisa

Se tu mi chiedi cosa faccio in questa vita, amico mio

La sola cosa che so dirti è: «Non lo so nemmeno io»

Viviamo tempi troppo austeri, siamo animali di città

Eppure sai che ogni notte prima di dormire io

Che ho preso tutto da mia nonna, faccio una preghiera a Dio

Potrà sembrarti rituale però a me dà serenità

Con la certezza che ci sia

Una realtà che va al di là di questa comprensione mia

Potrai chiamarla anche magia

Per me adesso si chiama universo

Stringo i pugni e rido ancora

Che la vita è questa sola

Se un giorno un’altra vita arriverà

Mi sono già promessa di non viverla in città e quindi

Di ogni giorno prendo il buono

Tanto a cosa serve a un uomo

Svegliarsi e dire che oggi non andrà?

È troppo presuntuosa la previsione di una verità

Se tu mi chiedi cosa faccio in questa vita, amico mio

La sola cosa che so dirti è: «Non lo so nemmeno io»

Viviamo tempi troppo austeri in queste stupide città

Ma ho la certezza che ci sia

Una realtà che va al di là di questa comprensione mia

Potrai chiamarla anche utopia

Per me adesso è solo universo

Stringo i pugni e rido ancora

Che la vita è questa sola

Se un giorno un’altra vita arriverà

Mi sono già promessa di non viverla in città

Di ogni giorno prendo il buono

Tanto a cosa serve a un uomo?

Svegliarsi e dire che oggi non andrà?

È troppo presuntuosa la previsione di una verità

Di una verità

Di una verità

Di una verità

Als je me vraagt ​​wat ik doe in dit leven, mijn vriend

Het enige wat ik je kan zeggen is: "Ik weet het ook niet"

We leven in te strenge tijden, we zijn stadsdieren

Toch weet je dat elke nacht voordat ik ga slapen

Dat ik alles van mijn grootmoeder heb afgenomen, ik bid tot God

Het lijkt misschien een ritueel, maar het geeft me rust

Met de zekerheid dat er is

Een realiteit die mijn begrip te boven gaat

Je kunt het ook magie noemen

Voor mij heet het nu het universum

Ik bal mijn vuisten en lach weer

Dat leven is het enige

Als er op een dag een ander leven zal komen

Ik heb mezelf al beloofd om het niet in de stad te gaan wonen en daarom

Elke dag neem ik de coupon

Dus wat heb je aan een man?

Wakker worden en zeggen dat vandaag niet zal gaan?

De voorspelling van een waarheid is te aanmatigend

Als je me vraagt ​​wat ik doe in dit leven, mijn vriend

Het enige wat ik je kan zeggen is: "Ik weet het ook niet"

We leven in te strenge tijden in deze stomme steden

Maar ik weet zeker dat die er is

Een realiteit die mijn begrip te boven gaat

Je kunt het ook een utopie noemen

Voor mij is het nu gewoon het universum

Ik bal mijn vuisten en lach weer

Dat leven is het enige

Als er op een dag een ander leven zal komen

Ik heb mezelf al beloofd het niet in de stad te ervaren

Elke dag neem ik de coupon

Dus wat heb je aan een man?

Wakker worden en zeggen dat vandaag niet zal gaan?

De voorspelling van een waarheid is te aanmatigend

van een waarheid

van een waarheid

van een waarheid