La mia strana verità - Arisa

Vivo a una distanza siderale

da quell’essere normale

che appartiene solo a chi

non si meraviglia più di un fiore

o di un tocco di colore

e si pone limiti

io sono a metà di quel che vedi

e se adesso non ci credi,

lascia perdere perchè

se mi dici adesso che mi ami,

poi mi tremano le mani,

quindi vorrei dirti che

Io sono pane, terra lame e un biscottino

ali di farfalla dentro un giardino

tuono, vita, suono e marchingegno

letto, sonno, sogno però m’impegno

e canto qualche volta, diciamo spesso

mi alzo sempre presto, ma quando posso

resto nel mio letto che è come un prato

faccio grandi sogni, ma se ho mangiato.

Se mi dici io ti do la luna,

metto tutto giù in cantina

per far spazio solo a lei

se vuoi darmi la felicità,

io capisco eternità,

quindi non mentirmi mai

il disordine è la mia famiglia,

meglio chi mi rassomiglia,

altrimenti sono guai

ho un olfatto quasi da tartufo,

già lo vedo che sei stufo

ma è così e se tu mi vuoi

Io sono pane, terra lame e un biscottino

ali di farfalla dentro un giardino

tuono, vita, suono e marchingegno

letto, sonno, sogno però m’impegno

e canto qualche volta, diciamo spesso

mi alzo sempre presto, ma quando posso

resto nel mio letto che è come un prato

faccio grandi sogni, ma se ho mangiato.

Io sono neve che si scioglie

al sole se mi chiami amore

e frase di una semplice poesia

io sono pane, terra, vita,

stella, suono, sogno, lampo,

e tuono la mia strana verità.

Ik woon op siderische afstand

omdat dat normaal is

dat is alleen van wie

verwonder je niet meer dan een bloem

of een vleugje kleur

en beperkt zichzelf

Ik ben halverwege wat je ziet

en als je het nu niet gelooft,

vergeet het waarom

als je me nu vertelt dat je van me houdt,

dan trillen mijn handen,

dus dat wil ik je graag vertellen

Ik ben brood, aardmessen en een koekje

vlindervleugels in een tuin

donder, leven, geluid en gimmick

bed, slaap, droom, maar ik beloof mezelf

en ik zing soms, we zeggen vaak

Ik sta altijd vroeg op, maar wanneer ik kan

Ik blijf in mijn bed dat is als een weide

Ik heb grote dromen, maar als ik at.

Als je me vertelt dat ik je de maan geef,

Ik heb alles in de kelder gezet

om alleen voor haar plaats te maken

als je me geluk wilt geven,

Ik begrijp de eeuwigheid,

dus lieg nooit tegen me

wanorde is mijn familie,

beter wie op mij lijkt,

anders zijn ze problemen

Ik heb een bijna truffelachtig reukvermogen,

Ik zie al dat je het zat bent

maar zo is het en als je me wilt

Ik ben brood, aardmessen en een koekje

vlindervleugels in een tuin

donder, leven, geluid en gimmick

bed, slaap, droom, maar ik beloof mezelf

en ik zing soms, we zeggen vaak

Ik sta altijd vroeg op, maar wanneer ik kan

Ik blijf in mijn bed dat is als een weide

Ik heb grote dromen, maar als ik at.

Ik ben sneeuw aan het smelten

in de zon als je me liefde noemt

en zin van een eenvoudig gedicht

Ik ben brood, aarde, leven,

ster, geluid, droom, bliksem,

en donder mijn vreemde waarheid.