Wrath of the Universe - Arch / Matheos

The singularity, the day of awakening breaking

The phantoms aware, inside you in a parallel universe

A blackhole anomaly devouring all left in its wake

For heaven’s sake, all shall feel the wrath of the universe…

Children of the sun, now what have you done?

Seems your mother’s crying-

You’ve bitten the hand that feeds you

Bleeds for you, she’s on her knees

For every beat of your heart for you

Once upon a time, again

They all die climbing over the broken bones

Of those who tried before them

Visionary eyes, sewn closed

Blindly search for he-who-knows

Insidious seeds of greed breed evil

Serpentine their roots, strangling life from itself

Avaricia, Acedia-

It’s high noon with the noonday devil

Wrath of the universe

Feel her surround you

Wrath of the universe

She will devour you

Equilibrium of the pendulum swing

Set in perfect balance and synchronicity

Light to black and back again, spinning into oblivion

Terminators with supercolliders

Like mischievous children always tinkering things off-kilter

Contradicter, equalizer- macrocosm creep inside her

So you want to be your own gods?

Who you going to pray to then when it all comes down?

(When the sky comes falling down on you)

Strange voices speaking tongues

When lies became the truth and it all dies down

(When it all comes raining down on you)

Parallel worlds colliding

She’ll eradicate to balance

The cancer, the poison

They will all be washed away

The passion for revenge goes beyond the sense of reason

Your narcissistic ghosts are coming back to haunt you

Mother, she has given all and yet

They take what is forbidden and give nothing in return

Mother, your children have betrayed you

As they drain the lifeblood from your still-beating heart

Mother, from womb to tomb, the self-anointed

Demagogues believe they create where they stand

Madmen!

They trudge across the dust and stones

Of remnant thrones gone so long before them

Sunrise, a gift to grace our tired eyes-

Twilight preludes the songbirds

Another day of following shadows

In fields of thorns and seasons of withering

A mystery, a parallel uni-mind

A blackhole singularity that breathes

Tellurian, a dark-soul anomaly

That swallows everything in its wake

Ghost ships sail so precariously

In nefarious waters of dark iniquity

Still she’ll spin around

Long beyond the traces of them never found

De singulariteit, de dag van het ontwaken breken

De geesten bewust, in jou in een parallel universum

Een anomalie in een zwart gat die alles wat achterblijft verslindt

In hemelsnaam, iedereen zal de toorn van het universum voelen...

Kinderen van de zon, wat heb je nu gedaan?

Het lijkt erop dat je moeder huilt...

Je hebt de hand gebeten die je voedt

Bloed voor jou, ze zit op haar knieën

Voor elke slag van je hart voor jou

Er was eens, nog een keer

Ze sterven allemaal terwijl ze over de gebroken botten klimmen

Van degenen die het voor hen probeerden

Visionaire ogen, dichtgenaaid

Blindelings zoeken naar hij-wie-weet

Verraderlijke zaden van hebzucht brengen het kwaad voort

Serpentine hun wortels, het leven van zichzelf wurgen

Avaricia, Acedia-

Het is middag met de middagduivel

Toorn van het universum

Voel haar om je heen

Toorn van het universum

Ze zal je verslinden

Evenwicht van de slingerbeweging

In perfecte balans en synchroniciteit ingesteld

Van licht naar zwart en weer terug, draaiend in de vergetelheid

Terminators met supercolliders

Zoals ondeugende kinderen die altijd aan dingen sleutelen

Tegenstrijder, equalizer - macrokosmos kruipt in haar

Dus je wilt je eigen goden zijn?

Tot wie ga je dan bidden als het er allemaal op aankomt?

(Als de lucht op je neer komt vallen)

Vreemde stemmen die in tongen spreken

Toen leugens de waarheid werden en alles sterft af

(Als het allemaal op je neerkomt)

Parallelle werelden die botsen

Ze zal uitroeien om in evenwicht te blijven

De kanker, het gif

Ze zullen allemaal worden weggespoeld

De passie voor wraak gaat verder dan het gevoel van rede

Je narcistische geesten komen terug om je te achtervolgen

Moeder, ze heeft alles gegeven en toch

Ze nemen wat verboden is en geven er niets voor terug

Moeder, uw kinderen hebben u verraden

Terwijl ze het levensbloed uit je nog steeds kloppende hart afvoeren

Moeder, van baarmoeder tot graf, de zelfgezalfde

Demagogen geloven dat ze creëren waar ze staan

Gekke mannen!

Ze sjokken over het stof en de stenen

Van overblijfsel tronen die zo lang voor hen verdwenen waren

Zonsopgang, een geschenk om onze vermoeide ogen te vereren-

Twilight is de voorbode van de zangvogels

Weer een dag met schaduwen volgen

In velden van doornen en seizoenen van verwelking

Een mysterie, een parallelle uni-mind

Een blackhole-singulariteit die ademt

Tellurian, een anomalie met een donkere ziel

Dat slokt alles in zijn kielzog op

Spookschepen varen zo gevaarlijk

In snode wateren van donkere ongerechtigheid

Toch zal ze ronddraaien

Lang verder dan de sporen van hen nooit gevonden