Pitch Black Prism - Arch / Matheos

A forbidden road to nowhere

The strays and shadows often wander alone

Through an un-enchanted forest

The abandoned ruins on the hill there

Still she waits for you, painted eyes ashen blue

Tiny dancer all her dreams were tainted

By a poison invisible, still she danced a perfect tragedy

Fall from grace, her fractured porcelain face

She was the immolation sent away

To raise the spirits of the dying

Did you feel betrayed, were you dreaming

Of a wheel in the sky where you touched the clouds

Laughed and cried?

Did you feel alone, were you drifting

Though those dead doll eyes, fading away

Through a pitch black prism?

Her iridescent silken hair spirals through the air

Like cattails swirling in the autumn winds

Falling gently to the mine

Children in the fields they gather flowers wilting away

As an empathetic requiem

And the music falls silent

She did not cry, she didn’t dare

A the musing turned fantasia

Unraveling all her fears

Did you feel alone, were you drifting

Through those dead doll eyes, fading away

Through a pitch black prism?

Through those dead doll eyes, fading away

Through a pitch black prism

Through those dead doll eyes, fading away

Fading away

Shine on Chernobyl doll, dance your last dance

The children they mustn’t know they are never going home

Radiant child bow in quiet repose

A dying swan lying in a bed of primrose

Irradiated flames they burn a cold, cold hellfire

Beyond the Iron Curtain falling empire

Takes secrets to the grave

What did they know before the afterglow?

A conspiracy to save their own

They know all roads lead to Moscow

Perilous flight of song-less bird

That could see over the horizon

Was blinded by the northern lights

And flew into the sun

Dying Chernobyl doll, dance your last dance

Soon they all will know they are never going home

Radiant child standing in the poison rain

All too well she knows this will never be her home again

Did you feel betrayed, were you dreaming

Of a wheel in the sky where you touched the clouds

Laughed and cried?

Did you feel alone, were you drifting

Though those dead doll eyes, fading away?

Through a pitch black prism

Though those dead doll eyes, fading away

Through a pitch black prism

Through those dead doll eyes, fading away

Fading away

Een verboden weg naar nergens

De verdwaalden en schaduwen dwalen vaak alleen

Door een niet-betoverd bos

De verlaten ruïnes op de heuvel daar

Nog steeds wacht ze op je, geschilderde ogen asblauw

Kleine danseres, al haar dromen waren bedorven

Door een onzichtbaar gif danste ze toch een perfecte tragedie

Uit de gratie vallen, haar gebroken porseleinen gezicht

Zij was de opoffering die werd weggestuurd

Om de geesten van de stervenden op te wekken

Voelde je je verraden, was je aan het dromen?

Van een wiel in de lucht waar je de wolken aanraakte

Gelachen en gehuild?

Voelde je je alleen, was je aan het afdrijven?

Hoewel die dode poppenogen vervagen

Door een pikzwart prisma?

Haar iriserende zijden haar krult door de lucht

Als lisdoddes die wervelen in de herfstwinden

Zachtjes vallend in de mijn

Kinderen in de velden verzamelen bloemen die verwelken

Als een empathisch requiem

En de muziek valt stil

Ze huilde niet, ze durfde niet

A de mijmering veranderde in fantasie

Al haar angsten ontrafelen

Voelde je je alleen, was je aan het afdrijven?

Door die dode poppenogen die vervagen

Door een pikzwart prisma?

Door die dode poppenogen die vervagen

Door een pikzwart prisma

Door die dode poppenogen die vervagen

Vervagen

Schijn op Tsjernobyl-pop, dans je laatste dans

De kinderen waarvan ze niet mogen weten dat ze nooit naar huis gaan

Stralende kinderboog in rustige rust

Een stervende zwaan die in een bed van sleutelbloem ligt

Bestraalde vlammen ze branden een koud, koud hellevuur

Voorbij het vallende IJzeren Gordijn

Neemt geheimen mee naar het graf

Wat wisten ze voor de nagloed?

Een samenzwering om hun eigen te redden

Ze weten dat alle wegen naar Moskou leiden

Gevaarlijke vlucht van een zangloze vogel

Dat zou over de horizon kunnen kijken

Werd verblind door het noorderlicht

En vloog de zon in

Stervende Tsjernobyl-pop, dans je laatste dans

Binnenkort zullen ze allemaal weten dat ze nooit naar huis gaan

Stralend kind dat in de giftige regen staat

Ze weet maar al te goed dat dit nooit meer haar thuis zal zijn

Voelde je je verraden, was je aan het dromen?

Van een wiel in de lucht waar je de wolken aanraakte

Gelachen en gehuild?

Voelde je je alleen, was je aan het afdrijven?

Hoewel die dode poppenogen aan het vervagen zijn?

Door een pikzwart prisma

Hoewel die dode poppenogen vervagen

Door een pikzwart prisma

Door die dode poppenogen die vervagen

Vervagen