Neurotically Wired - Arch / Matheos

God, I pray for you, quite the task at hand

Dear God, I wait for you, child to a man

God, do you hear cries of kindred souls?

Dear God, the broken man reaps what he has sown

Pray for me, I am not alone

Dear God, exorcise strangers from my home

So cold the winter of discontent

A lifetime to remember

Life seems so animated

Neurons firing round after round

How illogical!

Stillness makes my skin crawl

But where I run isn’t anywhere at all

I can’t let them take me down!

Will her sickness break her crown?

Why in the name of God would they hold her down?

I can’t let them put me six feet under!

One-eyed Pollyanna left out in the rain

A stitch in time will mend her fine and on the shelf again

Scarecrow and the Tin Man dancing in her dreams

Come the dawn, a bitter pill keeps her there, it seems

Shelter me, my asylum, shelter me

Incarnation of the dead memories

Masterful liar, a reflection

We are flawed, flawed to perfection

In the eyes of a child cut so deep

She’ll never, ever love again

His addiction left her bleeding

In the eyes of a child locked away

In a heart-shaped box, it holds a secret

She hears it breathing

In the end, thy kingdom come

In the end, thy will be done

«This, and nothing more» quoth the raven

In the end, thy kingdom come

In the end, thy will be done

Here forevermore, this and nothing more

Rise higher, open your eyes, child

All of God’s graces, you were born to be here

Just as you are, child, neurotically wired

Rivers of tears won’t wash the strand away

Rise higher, open your eyes, child

All of God’s graces you were born to be

Will I always see through the eyes

See through the eyes of a child?

Cross-eyed Mary, quite contrary

How does your garden grow?

Seeds of sorrow yield tomorrow

Harvesting the fruit you bestow

Jack be nimble, Jack be quick

Walls of shame built brick by brick

Sitting in his angry chair

Fear became a means to his end

In the eyes of a child cut so deep

She’ll never love again

His addiction left her bleeding

In the eyes of a child, buried in a heart-shaped box

It holds her secret, she hears it breathing

Down on her knees, dying God on a cross of gold

No deliverance, tears are seething

All the king’s horses and all the king’s men

Tried, but they could not put Pollyanna together again

Rise higher, open your eyes, child

All of God’s graces, you were meant to be here

More than you are, child, neurotically wired

Rivers of tears won’t wash the strand away

Rise higher, open your heart wide

All of your demons will finally fade away

Will I always see through the eyes of a child?

Why do we remember the cold November rain?

A stitch in time would save us nine

And on our feet again

Scarecrow and the Tin Man, much like you and I

A broken heart, you’ve lost your mind

You become what you deny

Shelter me, my asylum, shelter me

Incarnation of the dead memories

Masterful liar, my reflection

We are flawed, flawed to perfection

God, ik bid voor u, een hele klus die voor u ligt

Lieve God, ik wacht op je, kind van een man

God, hoor je geschreeuw van verwante zielen?

Lieve God, de gebroken man oogst wat hij heeft gezaaid

Bid voor mij, ik ben niet alleen

Lieve God, verdrijf vreemden uit mijn huis

Zo koud de winter van ontevredenheid

Een leven om te onthouden

Het leven lijkt zo geanimeerd

Neuronen die ronde na ronde afvuren

Hoe onlogisch!

Stilte laat mijn huid kruipen

Maar waar ik heen ren, is helemaal nergens

Ik kan niet toestaan ​​dat ze me neerhalen!

Zal haar ziekte haar kroon breken?

Waarom zouden ze haar in godsnaam tegenhouden?

Ik kan niet toestaan ​​dat ze me anderhalve meter onder water zetten!

Eenogige Pollyanna weggelaten in de regen

Een hechting op tijd zal haar goed maken en weer op de plank liggen

Vogelverschrikker en de tinnen man dansen in haar dromen

Kom de dageraad, een bittere pil houdt haar daar, zo lijkt het

Onderdak mij, mijn asiel, onderdak mij

Incarnatie van de dode herinneringen

Meesterlijke leugenaar, een reflectie

We zijn gebrekkig, gebrekkig tot in de perfectie

In de ogen van een kind zo diep gesneden

Ze zal nooit meer liefhebben

Zijn verslaving liet haar bloeden

In de ogen van een opgesloten kind

In een hartvormige doos bevat het een geheim

Ze hoort het ademen

Uiteindelijk komt uw koninkrijk

Uiteindelijk zal uw wil geschieden

«Dit, en niets meer» citeerde de raaf

Uiteindelijk komt uw koninkrijk

Uiteindelijk zal uw wil geschieden

Hier voor altijd, dit en niets meer

Stijg hoger, open je ogen, kind

Alle genaden van God, je bent geboren om hier te zijn

Net zoals je bent, kind, neurotisch bedraad

Rivieren van tranen zullen de streng niet wegspoelen

Stijg hoger, open je ogen, kind

Alle genaden van God waarvoor je geboren bent

Zal ik altijd door de ogen kijken?

Kijken door de ogen van een kind?

Schele Mary, nogal tegengesteld

Hoe groeit uw tuin?

Zaadjes van verdriet oogsten morgen

Het fruit oogsten dat je schenkt

Jack wees lenig, Jack wees snel

Muren van schaamte steen voor steen gebouwd

Zittend in zijn boze stoel

Angst werd een middel om zijn doel te bereiken

In de ogen van een kind zo diep gesneden

Ze zal nooit meer liefhebben

Zijn verslaving liet haar bloeden

In de ogen van een kind, begraven in een hartvormige doos

Het bevat haar geheim, ze hoort het ademen

Op haar knieën, stervende God op een kruis van goud

Geen verlossing, tranen zinderen

Alle paarden van de koning en alle mannen van de koning

Geprobeerd, maar ze konden Pollyanna niet meer in elkaar zetten

Stijg hoger, open je ogen, kind

Alle genaden van God, je was voorbestemd om hier te zijn

Meer dan jij bent, kind, neurotisch bedraad

Rivieren van tranen zullen de streng niet wegspoelen

Stijg hoger, open je hart wijd

Al je demonen zullen eindelijk verdwijnen

Kijk ik altijd door de ogen van een kind?

Waarom herinneren we ons de koude novemberregen?

Een steek in de tijd zou ons negen besparen

En weer op de been

Vogelverschrikker en de tinnen man, net als jij en ik

Een gebroken hart, je bent gek geworden

Je wordt wat je ontkent

Onderdak mij, mijn asiel, onderdak mij

Incarnatie van de dode herinneringen

Meesterlijke leugenaar, mijn reflectie

We zijn gebrekkig, gebrekkig tot in de perfectie