Solitary Man - Arch / Matheos

Searching for some truth within your lies

I see imminent betrayal in their eyes

Where insidious delusions spread like wild fire

The hunger so insatiable, intentions undeniable

The unbridled mind dying to define you

The assassin and his mercenary

Have you in their aim

Your strength to disengage

Only justifies their rage to the bottom

Coiled behind the charm and strangeness

How well I know your poison

Arsonist in this tinderbox, they live to play with fire

Conspiratus, eye to eye, mind to mind

Intuition knows in a fraction

Ends of forever, the beginning of never again

I don’t want to bear your cross of affliction

Or carry this dying flame through relentless rain

Cross my heart and I hope to die

A vow of silence and forever close my eyes

Heart string symphony resonate to decay

The winds of change tears the pages away

So into the night I take to flight just like a night bird

Far away from the gilded tongues

The rumors, the chatter, and of all that has ever mattered

Let the sun go down on me

Now all I want to be is a solitary man

For the rest of my life I’ll be a solitary man

And how I long for those dog days of summer

Mesmerizing tangerine skies far as the eyes can see

Lying in the tall grass sheltered away from the word, you and I

Curious dragonflies illusive as was love

The horizon kissed the sun goodbye

As the tides of broken dream pulled me beyond the shallows

Anomalies I’ve seen cannot dissolve from my memory

In a momentary lapse or reason

Where there’s nothing to believe in no one came

I’m drowning in the mire of the uninspired killing words

And ill fated desires

Cross my heart and I hope to die

A vow of silence and forever close my eyes

Heart string symphony resonate to decay

The winds of change tears the pages away

So into the night I take to flight just like a night bird

Far away from the gilded tongues

The rumors, the chatter, and of all that has ever mattered

Let the sun go down on me

'Cause all I want to be is a solitary man

Torn, I’m torn, torn between the truth and lies

Op zoek naar een waarheid in je leugens

Ik zie dreigend verraad in hun ogen

Waar verraderlijke waanideeën zich verspreiden als een lopend vuurtje

De honger zo onverzadigbaar, intenties onmiskenbaar

De ongebreidelde geest die op het punt staat jou te definiëren

De moordenaar en zijn huurling

Heb je hun doel?

Jouw kracht om los te laten

Alleen rechtvaardigt hun woede tot op de bodem

Opgerold achter de charme en vreemdheid

Hoe goed ken ik je vergif

Brandstichter in deze tondeldoos, ze leven om met vuur te spelen

Samenzwering, oog in oog, geest in geest

Intuïtie weet in een fractie

Einde van voor altijd, het begin van nooit meer

Ik wil je kruis van kwelling niet dragen

Of draag deze uitstervende vlam door meedogenloze regen

Kruis mijn hart en ik hoop te sterven

Een gelofte van stilte en voor altijd mijn ogen sluiten

Symfonie van hartsnaar resoneert tot verval

De wind van verandering scheurt de pagina's weg

Dus in de nacht neem ik de vlucht, net als een nachtvogel

Ver weg van de vergulde tongen

De geruchten, het gebabbel en alles wat er ooit toe heeft gedaan

Laat de zon op mij onder gaan

Nu wil ik alleen maar een eenzame man zijn

Voor de rest van mijn leven zal ik een eenzame man zijn

En wat verlang ik naar die hondendagen van de zomer

Betoverende luchten van mandarijnen zover het oog reikt

Liggend in het hoge gras, beschut weg van het woord, jij en ik

Nieuwsgierige libellen net zo ongrijpbaar als liefde

De horizon kuste de zon vaarwel

Terwijl de getijden van een gebroken droom me over het ondiepe water trokken

Afwijkingen die ik heb gezien, kunnen niet uit mijn geheugen verdwijnen

In een tijdelijke tijdspanne of reden

Waar niets is om in te geloven, kwam niemand

Ik verdrink in het slijk van de ongeïnspireerde moordwoorden

En noodlottige verlangens

Kruis mijn hart en ik hoop te sterven

Een gelofte van stilte en voor altijd mijn ogen sluiten

Symfonie van hartsnaar resoneert tot verval

De wind van verandering scheurt de pagina's weg

Dus in de nacht neem ik de vlucht, net als een nachtvogel

Ver weg van de vergulde tongen

De geruchten, het gebabbel en alles wat er ooit toe heeft gedaan

Laat de zon op mij onder gaan

Want alles wat ik wil zijn, is een eenzame man

Verscheurd, ik ben verscheurd, verscheurd tussen de waarheid en leugens