Stained Glass Sky - Arch / Matheos

Morning desert sun horizon

Rise above the sands of time

Come, journey to Arcana

Travel starry spheres in trine

Master, they shall fear thee

Martyr they endear thee

Father, it was written, so it shall be

Mother, yield the pure seed

Child, it’s your destiny

So hallowed be thy name

Under stained glass sky

A crown of thorns, it intertwines

The mortal and divine together

Under stained glass sky

Sands of the dunes and dust of the bones

Have swallowed them and all left behind

Gods of the fire fall from the sky

On a wing and a prayer

Master, they shall fear thee

Martyr they endear thee

Father, it was written, so it shall be

Mother, yield the pure seed

Child, it’s your destiny

So hallowed be thy name

Under stained glass sky

A wailing wall of tears divides

The trinity of terror spawning

Under stained glass sky

Under stained glass sky (x6)

I don’t want to die!

I’ve fallen from the sky

I know what I am in their eyes

Truths are only lies told over and over again

Pray tell my hands are tied

An infidel here lies

Rise the crimson tide of a dead sea

Where nothing can ever survive

She rose from the crimson tide

The maiden dead waters baptized

Tears rain from her eyes

Drowning the depths of her soul

Standing with her maker, giver and the taker

Siren from the shore, she echoes the verses

And curses them all

Living, dying, bleeding, crying

Elven and serpentine under a midnight sun

Shadows are dancing, spirits romancing

The cautious embrace of a quiet refrain

Dreaming, praying, trusting, believing

The truth of her testament

Witness to all that remains

Cloaked in silence, shrouds of violence

A radical harem has twisted her tongue

Dream the last dream, dance the last dance

Breathe the last breath

A penance for what she dare believe

As the tempest rends, there’s a maiden

That mends an interwoven tapestry

Shreds of truth in the sacred stratum

Embroidered with iniquities

By any measure, heirloom treasure

Threads of doubt, kingdoms fell

This lady she knows all that glitters isn’t gold

Her stairway to heaven is a matrix through hell

Conspiring eyes through a veil of lies

A whirling dervish dances in

The here and the after rage for the master

It was written so it shall be

As they sleep, the devil’s kitchen

Prepares a feast of misbeliefs

The collective screams of tortured souls

Brought Satan to his knees

Brought him to his knees!

Master, they shall fear thee

Martyr they endear thee

Father, it was written, so it shall be

Mother, yield the pure seed

Child, it’s your destiny

So hallowed be thy name

Under stained glass sky

A crown of thorns it intertwines

The mortal and divine together

Under stained glass sky

Under stained glass sky

Round and round and up and down, the dervish goes

Where his tempest rends, the prophets have foretold

Maiden who knows all that glitters isn’t gold

Sacrifical lamb, hallowed be thy name

Under ashen sky, continents they can’t divide

The interwoven tapestry, the fabric of our lives

Ochtend woestijn zon horizon

Stijg uit boven het zand van de tijd

Kom, reis naar Arcana

Reis door sterrenbollen in een driehoek

Meester, ze zullen u vrezen

Martelaar, ze maken je geliefd

Vader, het is geschreven, zo zal het zijn

Moeder, breng het zuivere zaad voort

Kind, het is jouw lot

Dus geheiligd zij uw naam

Onder de glas-in-loodhemel

Een doornenkroon, het verstrengelt zich

Het sterfelijke en goddelijke samen

Onder de glas-in-loodhemel

Zand van de duinen en stof van de botten

Heb ze ingeslikt en allemaal achtergelaten

Goden van het vuur vallen uit de lucht

Op een vleugel en een gebed

Meester, ze zullen u vrezen

Martelaar, ze maken je geliefd

Vader, het is geschreven, zo zal het zijn

Moeder, breng het zuivere zaad voort

Kind, het is jouw lot

Dus geheiligd zij uw naam

Onder de glas-in-loodhemel

Een klaagmuur van tranen verdeelt

De drie-eenheid van het spawnen van terreur

Onder de glas-in-loodhemel

Onder glas in lood hemel (x6)

Ik wil niet dood!

Ik ben uit de lucht gevallen

Ik weet wat ik ben in hun ogen

Waarheden zijn slechts leugens die keer op keer worden verteld

Bid dat mijn handen gebonden zijn

Hier ligt een ongelovige

Stijg het karmozijnrode tij van een dode zee

Waar niets ooit kan overleven

Ze stond op uit de karmozijnrode vloed

Het meisje doopte dode wateren

Tranen regenen uit haar ogen

De diepten van haar ziel verdrinken

Staande met haar maker, gever en de nemer

Sirene van de kust, ze echoot de verzen

En vervloekt ze allemaal

Leven, sterven, bloeden, huilen

Elven en serpentijn onder een middernachtzon

Schaduwen dansen, geesten romantiseren

De voorzichtige omhelzing van een stil refrein

Dromen, bidden, vertrouwen, geloven

De waarheid van haar testament

Getuige van alles wat overblijft

Gehuld in stilte, sluiers van geweld

Een radicale harem heeft haar tong verdraaid

Droom de laatste droom, dans de laatste dans

Adem de laatste adem uit

Een boete voor wat ze durft te geloven

Terwijl de storm losbarst, is er een meisje

Dat repareert een verweven tapijt

Stukjes waarheid in de heilige laag

Geborduurd met ongerechtigheden

Hoe dan ook, een erfstukschat

Draden van twijfel, koninkrijken vielen

Deze dame, ze weet dat alles wat blinkt niet goud is

Haar trap naar de hemel is een matrix door de hel

Samenspannende ogen door een sluier van leugens

Een draaiende derwisj danst in

De hier en de na-woede voor de meester

Het is zo geschreven dat het zo zal zijn

Terwijl ze slapen, de keuken van de duivel

Bereidt een feest van ongeloof voor

Het collectieve geschreeuw van gemartelde zielen

Bracht Satan op zijn knieën

Bracht hem op zijn knieën!

Meester, ze zullen u vrezen

Martelaar, ze maken je geliefd

Vader, het is geschreven, zo zal het zijn

Moeder, breng het zuivere zaad voort

Kind, het is jouw lot

Dus geheiligd zij uw naam

Onder de glas-in-loodhemel

Een doornenkroon die het verstrengelt

Het sterfelijke en goddelijke samen

Onder de glas-in-loodhemel

Onder de glas-in-loodhemel

Rond en rond en op en neer, de derwisj gaat

Waar zijn storm scheurt, hebben de profeten voorspeld

Maiden die weet dat alles wat blinkt niet goud is

Offerlam, geheiligd zij uw naam

Onder grauwe hemel, continenten die ze niet kunnen verdelen

Het verweven tapijt, het weefsel van ons leven