Te montrer les couleurs - Anne Sila

J’aurais voulu te raconter le rosé éclatant des sorbets au goût sucré de

l’espérance

Je t’aurais porté dans mes bras, angoisser mes démon déjà comme un parieur,

tentant sa chance

Le bleu glacé des nuits passées dans les ruelles parisiennes n’aurait plus,

de secrets pour toi

Je t’aurais dévoilé comment?

Je t’ai imaginé si grand alors que tu,

ne viendras pas

J’voulais te montrer les couleurs des couleurs vives éclatantes

Qui auraient fait battre ton cœur et t’auraient endormies le soir

J’voulais te montrer les couleurs des couleurs vives éclatantes

Qui auraient fait battre ton cœur et auraient pu changer l’histoire

Je t’aurais dis le rouge ardent de la douleur que fait notre sang quand il coule

Le gris salé des larmes qui nous assassine l’appétit quand parfois la vie nous

écroule

Ne reste que le blanc cassé des quatre murs délavés de la chambre vide,

sans tes affaires

Le violet lisse de la peinture qui dégouline de tes jouets imaginaires

J’voulais te montrer les couleurs des couleurs vives éclatantes

Qui auraient fait battre ton cœur et t’auraient endormies le soir

J’voulais te montrer les couleurs des couleurs vives éclatantes

Qui auraient fait battre ton cœur et auraient pu changer l’histoire

J’voulais te montrer les couleurs des couleurs vives éclatantes

Qui auraient fait battre ton cœur et t’auraient endormies le soir

J’voulais te montrer les couleurs mais elles sont pâles et menaçantes

Elle m’aveuglent maintenant et me donnent des idées noires

Ik had je graag verteld over de heldere rosé van sorbets met de zoete smaak van

hoop

Ik zou je in mijn armen hebben gedragen, mijn demonen al bedroefd hebben als een gokker,

een kans wagen

Het ijzige blauw van nachten doorgebracht in de steegjes van Parijs zou niet langer bestaan,

geheimen voor jou

Hoe zou ik het je vertellen?

Ik stelde me je zo lang voor als jij,

zal niet komen

Ik wilde je de kleuren van de levendige felle kleuren laten zien

Dat zou je hart hebben doen kloppen en je 's nachts in slaap hebben gebracht

Ik wilde je de kleuren van de levendige felle kleuren laten zien

Wie zou je hart hebben laten kloppen en de geschiedenis kunnen veranderen?

Ik zou je het vurige rood van de pijn hebben verteld die ons bloed maakt als het stroomt

Het zoute grijs van tranen dat onze eetlust soms doodt

stort in

Alleen de gebroken witte overblijfselen van de vier vervaagde muren van de lege kamer,

zonder jouw spullen

Het gladde paars van de verf die van je denkbeeldige speelgoed druipt

Ik wilde je de kleuren van de levendige felle kleuren laten zien

Dat zou je hart hebben doen kloppen en je 's nachts in slaap hebben gebracht

Ik wilde je de kleuren van de levendige felle kleuren laten zien

Wie zou je hart hebben laten kloppen en de geschiedenis kunnen veranderen?

Ik wilde je de kleuren van de levendige felle kleuren laten zien

Dat zou je hart hebben doen kloppen en je 's nachts in slaap hebben gebracht

Ik wilde je de kleuren laten zien, maar ze zijn bleek en dreigend

Ze verblinden me nu en geven me donkere gedachten