Vuelve - Andres Suarez

Vuelve que te estoy confundiendo con las flores

Que adornan los defectos de las casas

Donde aún me hablo de ti.

Vuelve y vuélvete a reír mientras bailamos

Y riegame el jardín que ya no llueve,

Mañana hay una fiesta y me ha invitado

El ron a hacerme daño

Al hablarle a otras mujeres

Del cielo de tus labios.

Ahora que vivo solo me crecen tus enanos,

Me dan miedo las noches,

Te quiero pero es raro,

Te conozco de siempre y llegaste hace un rato.

Nieve, te cambio por tu ausencia en los lavabos,

Me cuido menos, debería dejarlo…

Como tú me dejaste.

Puedes quedarte con la playa y los abrazos.

Te lo llevaste todo, yo hago barcos y miro a la ventana.

Puede ser que vuelvas otra vez y hagamos Navidad

Y te roce la piel una estrella fugaz.

Ayer te pude ver.

Creo que eras más feliz.

Me dio por recordar…

Una puesta de sol en Galicia,

El flamenco y tu ropa en el coche,

La cadera sudando sin prisa,

Otra estrella fugada en la noche.

Cuídate, nos debemos la vida.

Vuelve pronto y se fue con las flores.

Vuelve que hay un niño en cada playa,

En cada raya que lleva tu nombre y no se esconde,

Ni se apaga este dolor,

Vuelve y tráete el cuerpo que enseñabas

Cuando me jurabas días, me decías «Vida,

Es el futuro de los dos»

Vuelve con el sol de la luna llena,

Vuelve, vuelve, vuelve, vuelve…

Vuelve, que te estoy confundiendo entre la noche…

Que te estoy confundiendo entre la noche,

Yo… que te estoy confundiendo entre la noche.

Kom terug, ik verwar je met de bloemen

Die de gebreken van de huizen sieren

Waar ik nog steeds over je praat.

Kom terug en lach weer terwijl we dansen

En de tuin water geven die niet meer regent,

Morgen is er een feestje en hij heeft mij uitgenodigd

De rum om me pijn te doen

Als je met andere vrouwen praat

Uit de lucht van je lippen.

Nu ik alleen woon, groeien jouw dwergen voor mij,

De nachten maken me bang

Ik hou van je, maar het is raar

Ik ken je voor altijd en je bent een tijdje geleden aangekomen.

Sneeuw, ik ruil je in voor je afwezigheid in de toiletten,

Ik zorg minder voor mezelf, ik moet stoppen...

Alsof je me verliet

Je mag het strand en de knuffels houden.

Jij nam alles, ik maak boten en ik kijk uit het raam.

Misschien kom je nog een keer terug en doen we kerst?

En een vallende ster raakt je huid aan.

Ik heb je gisteren kunnen zien.

Ik denk dat je gelukkiger was.

Het deed me herinneren...

Een zonsondergang in Galicië,

De flamingo en je kleren in de auto,

De heup zweet langzaam,

Nog een weggelopen ster in de nacht.

Pas op, we zijn elkaar ons leven verschuldigd.

Kom snel terug en vertrek met de bloemen.

Het komt terug dat er op elk strand een kind is,

In elke streep die jouw naam draagt ​​en zich niet verbergt,

Deze pijn gaat niet weg,

Kom terug en breng het lichaam dat je liet zien

Toen je me dagenlang zwoer, zei je tegen me: "Leven,

Het is de toekomst van de twee»

Kom terug met de zon van de volle maan,

Kom terug, kom terug, kom terug, kom terug...

Kom terug, ik verwar je tussen de nacht...

Dat ik je verwar tussen de nacht,

Ik... ik breng je 's nachts in de war.