Propongo - Andres Suarez

Demasiado tarde hoy

No soy yo, soy lo que canto

Solo un dos por dos

Cuatro discos sin pasado

Los otros no, me hago cargo

Chico triste mira el mar

Y se ríe una cigüeña que voló de más

Una ley seca de feria, por negociar

Con tu barrio

Y al abrigo de una eterna primavera

Nos confunden con el sálvese quien pueda

De una maquina de bar

Soy, la rima que se crece ante cualquiera

Recibo de motel de carretera

Lo que te doy sin darm cuenta

Propongo que te qudes

Con lo bueno de las frases

Del amor con la nieve

Que en andenes y silencios te cayó

Probablemente sea lo mejor

Propongo si se puede

Dibujarte tanto afecto

Que el colchón se nos vuele

Y aterrices en los besos que ya son

Nuestro único dialecto

te laat vandaag

Ik ben het niet, ik ben wat ik zing

Gewoon twee aan twee

Vier albums zonder verleden

De anderen nee, ik neem de leiding

trieste jongen kijkt naar de zee

En een ooievaar lacht die te veel vloog

Een eerlijke droge wet, om te onderhandelen

met je buurt

En in de beschutting van een eeuwige lente

Ze verwarren ons met jezelf redden

van een barmachine

Ik ben, het rijm dat voor iemand groeit

bon van motel langs de weg

Wat ik je geef zonder het te beseffen

Ik stel voor dat je blijft

Met het goede van de zinnen

Van liefde met de sneeuw

Dat je viel op platforms en stiltes

waarschijnlijk het beste

Ik stel voor als je kunt

Trek je zoveel genegenheid

Laat de matras wegvliegen

En je landt in de kussen die er al zijn

Ons enige dialect