Todavía puedo oírte - Andres Suarez

Aprovechen la tristeza de esta voz herida

Aprovechen la última hora de la barra

Esta noche se ha perdido por la mala vida

En la Rías Altas

Un amigo obsesionado con las librerías

Con los cantos de las aves afinadas

Una despedida nunca se improvisa

Sólo se arrebata

Amenazó con dejar en la comisaría

Mi tristeza y que estallaran los recuerdos

Luego nadie se reiría

Amenazó en mi atentado, su sonrisa

Todavía puedo oírte

Todavía puedo verte la cara

Cada vez más dmacrada

Un verano en que no fuist

Más que el ansia desatada

Dale un beso a los abuelos

Lluévenos de vez en cuando

Manda una señal y un beso

Yo sabré interpretarlo

He pagado en el mercado

Toda tu deuda pendiente

Y escondido entre la gente

Nuestro humor descabellado

Mi manera de quererte

¿Quién iba a decirlo?

Le asustaba la corriente

Era solo un niño

Faenando sin las redes

Todavía puedo verte

Defendiéndome de todo, sin miedo

¿Qué habría sido de tu suerte

Si la costa de la muerte

No lo fuera tan adentro?

Todavía puede oírse

Con certeza tú final de recreo

Tu mirar de barrio viejo

No se aprende en una escuela

Ni en los golpes que te dieron

Todavía pueden verte

Abrazado a los secretos de puerto

En los versos que te debo

En los grises que volvieron

A otros con la misma suerte

Todavía la palabra

Calla más de lo que muerde

Te recuerdo en el lavabo

Y me llora la guitarra

¿Cuánto amor no te ha bastado?

Profiteer van het verdriet van deze gewonde stem

Profiteer van het laatste uur van de bar

Deze nacht is verloren gegaan door het slechte leven

In de Ria Altas

Een vriend die geobsedeerd is door boekwinkels

Met de liedjes van de vogels in harmonie

Een afscheid is nooit geïmproviseerd

het grijpt gewoon

Dreigde te vertrekken op het politiebureau

Mijn verdriet en herinneringen exploderen

Dan zou niemand lachen

Hij dreigde in mijn aanval, zijn glimlach

Ik kan je nog steeds horen

Ik kan je gezicht nog steeds zien

steeds uitgemergeld

Een zomer waarin je niet ging

Meer dan het verlangen ontketend

Geef de grootouders een kus

Regent ons van tijd tot tijd

Stuur een teken en een kus

Ik zal weten hoe ik het moet interpreteren

Ik heb op de markt betaald

Al uw openstaande schulden

En verborgen tussen de mensen

Onze gekke humor

mijn manier om van je te houden

Wie ging het vertellen?

De stroom maakte hem bang

Ik was nog maar een kind

Vissen zonder netten

ik kan je nog steeds zien

Ik verdedig mezelf van alles, zonder angst

wat zou er van je geluk zijn geworden?

Als de kust van de dood

Was het niet zo binnenstebuiten?

kan nog steeds worden gehoord

Met zekerheid uw einde van recreatie

Je oude buurtlook

Op een school leer je niet

Zelfs niet in de slagen die ze je gaven

ze kunnen je nog steeds zien

Omarmd door de geheimen van de haven

In de verzen die ik je schuldig ben

In de grijzen die terugkwamen

Aan anderen met hetzelfde geluk

nog steeds het woord

Ze zwijgt meer dan dat ze bijt

Ik herinner me je in de badkamer

En de gitaar huilt naar mij

Hoeveel liefde is niet genoeg voor je geweest?