[Het Verdronken Land Van] Saeftinge - Ancient Rites

Here one can hear the call of the sea

While a deadwhite moonlight

Is creating the ultimate unlight

Or at night, or at night…

O sad and beautiful night

Full of melancholy

When the silent dark waters

Are inviting the lonely souls

Of mounting lost ones… like me Of mounting lost ones… like me Here once I could hear the bell toll

Here once I led a life

My home was build… before the cruel

Water came

May be the death fish washed on the shore

With their cold eyes have catched a Glimp — a glimp.

Of my forever lost village

Do I hear my ancestors call:

Oh beautiful and cruel lost,

Forever lost — dark medieval times

Drowned land of saeftinge —

Drowned land of saeftinge

Here once I could hear the bell toll,

Here once I Had a life, my home was build…

Here one can hear the call of the sea

Oh my drowned land

Mijn verdronken land van saeftinge…

Saeftinge — saeftinge — saeftinge

Forever lost, forever lost…

Hier kan men de roep van de zee horen

Terwijl een doodwit maanlicht

Is het creëren van het ultieme onlicht

Of 's nachts, of 's nachts...

O droevige en mooie nacht

Vol melancholie

Wanneer de stille donkere wateren

Nodigen de eenzame zielen uit

Van het monteren van verloren... zoals ik Van het monteren van verloren... zoals ik Hier kon ik eens de bel horen luiden

Hier heb ik ooit een leven geleid

Mijn huis werd gebouwd... vóór de wrede

Er kwam water

Kan de doodsvis zijn die aan de kust is aangespoeld

Met hun koude ogen hebben ze een glimp opgevangen - een glimp.

Van mijn voor altijd verloren dorp

Hoor ik mijn voorouders roepen:

Oh mooie en wrede verloren,

Voor altijd verloren — donkere middeleeuwen

Verdronken land van saeftinge —

Verdronken land van saeftinge

Hier kon ik eens de klok horen luiden,

Hier had ik ooit een leven, mijn huis werd gebouwd...

Hier kan men de roep van de zee horen

Oh mijn verdronken land

Mijn verdronken land van saeftinge…

Saeftinge — saeftinge — saeftinge

Voor altijd verloren, voor altijd verloren...