Fado Alado - Ana Moura

Vou de Lisboa a São Bento

Trago o teu mundo por dentro

No lenço que tu me deste

Vou do Algarve ao Nordeste

Trago o teu beijo bordado

Sou um comboio de fado

Levo um amor encantado

Sou um comboio de gente

Sou o chão do Alentejo

De ferro é o meu beijo

Tão quente como a liberdade

E se não trago saudade

É porque vives deitado

Num amor que não está parado

Sou um comboio de fado

Sou um comboio de gente

Não há amor com mais tamanho

Que este amor por ti eu tenho

Voo de pássaro redondo

Que não aporta no beiral

Não há amor que mais me leve

Que aquele em que se escreve

Ai… lume brando, paz e fogo

E a luz final

Desço do Porto ao Rossio

Levo o abraço do rio

Douro, amante do Tejo

Nos ecos dum realejo

Chora minha guitarra

Trazes-me a paz da cigarra

Num desencontro encontrado

Sou um comboio de fado

Se for morrer a Coimbra

Traz-me da luz a penumbra

Do amor que nunca se fez

Corre-me o sangue de Inês

Mostra-me um soho acordado

Somos um povo alado

Um povo que vive no fado

A alma de ser diferente

Ik ga van Lissabon naar São Bento

Ik breng jouw wereld naar binnen

In de zakdoek die je me gaf

Ik ga van de Algarve naar het noordoosten

Ik breng je geborduurde kus

Ik ben een fado-trein

Ik neem een ​​betoverde liefde

Ik ben een trein van mensen

Ik ben de chão do Alentejo

IJzer is mijn kus

Zo heet als vrijheid

En als ik je niet mis

Het is omdat je liggend leeft

In een liefde die niet stopt

Ik ben een fado-trein

Ik ben een trein van mensen

Er is geen liefde met meer maat

Dat deze liefde voor jou ik heb

ronde vogelvlucht

Dat draagt ​​niet bij aan de dakrand

Er is geen liefde die me meer kost

Dat degene waarin het is geschreven

Oh… zacht vuur, vrede en vuur

En het laatste licht

Afdaling van Porto naar Rossio

Ik neem de knuffel van de rivier

Douro, liefhebber van de Taag

In de echo's van een draaiorgel

huil mijn gitaar

Jij brengt me de rust van de cicade

In een mismatch gevonden

Ik ben een fado-trein

Als Coimbra gaat sterven

Breng me van het licht naar de schemering

Van de liefde die nooit werd gemaakt

Het bloed van Inês stroomt naar me toe

Laat me een wakkere soho zien

Wij zijn een gevleugeld volk

Een volk dat in de Fado woont

De ziel van anders zijn