Até Ao Verão - Ana Moura

Deixei na primavera o cheiro a cravo

Rosa e quimera que me encravam na memória que inventei

E andei como quem espera p’lo fracasso

Contra mazela em corpo de aço

Nas ruelas do desdém

E a mim que importa

Se é bem ou mal

Se me falha a cor da chama a vida toda

É-me igual

Vim sem volta

Queira eu ou não

Que me calhe a vida insana e vá sem boda

Até ao verão

Deixei na primavera o som do encanto

Risa, promessa e sono santo

Já não sei o que é dormir bem

E andei pelas favelas do que eu faço

Ora tropeço em erros crassos

Ora esqueço onde errei

E a mim que importa

Se é bem ou mal

Se me falha a cor da chama a vida toda

É-me igual

Vim sem volta

Queira eu ou não

Que me calhe a vida insana e vá sem boda

Até ao verão

Deixei na primavera o som do encanto…

In de lente verliet ik de geur van anjer

Roos en hersenschim die me vastzetten in het geheugen dat ik heb uitgevonden

En ik liep als iemand die wacht op mislukking

Tegen pijn in het stalen lichaam

In de steegjes van minachting

Het is belangrijk voor me

Of het goed of slecht is

Als het me niet lukt, is de kleur van de vlam een ​​leven lang

het is hetzelfde voor mij

Ik kwam zonder terugkeer

Of ik het nu wil of niet

Moge mijn krankzinnige leven vallen en gaan zonder een bruiloft

tot de zomer

Ik liet in de lente het geluid van betovering achter

Gelach, belofte en heilige slaap

Ik weet niet meer hoe het is om goed te slapen

En ik liep door de sloppenwijken dan ik doe

Nu stuit ik op grove fouten

Nu ben ik vergeten waar ik fout ging

Het is belangrijk voor me

Of het goed of slecht is

Als het me niet lukt, is de kleur van de vlam een ​​leven lang

het is hetzelfde voor mij

Ik kwam zonder terugkeer

Of ik het nu wil of niet

Moge mijn krankzinnige leven vallen en gaan zonder een bruiloft

tot de zomer

In de lente verliet ik het geluid van de betovering...