Desfado - Ana Moura

Quer o destino que eu não creia no destino

E o meu fado é nem ter fado nenhum

Cantá-lo bem sem sequer o ter sentido

Senti-lo como ninguém, mas não ter sentido algum

Ai que tristeza, esta minha alegria

Ai que alegria, esta tão grande tristeza

Esperar que um dia eu não espere mais um dia

Por aquele que nunca vem e que aqui esteve presente

Ai que saudade

Que eu tenho de ter saudade

Saudades de ter alguém

Que aqui está e não existe

Sentir-me triste

Só por me sentir tão bem

E alegre sentir-me bem

Só por eu andar tão triste

Ai se eu pudesse não cantar «ai se eu pudesse»

E lamentasse não ter mais nenhum lamento

Talvez ouvisse no silêncio que fizesse

Uma voz que fosse minha cantar alguém cá dentro

Ai que desgraça esta sorte que me assiste

Ai mas que sorte eu viver tão desgraçada

Na incerteza que nada mais certo existe

Além da grande incerteza de não estar certa de nada

Wil je het lot waarvan ik niet geloof in het lot?

En mijn fado heeft niet eens een fado

Zing het goed zonder het zelfs maar te voelen

Het voelen als geen ander, maar geen zin hebben

Oh, wat verdrietig, dit is mijn vreugde

Oh, wat een vreugde, dit zo grote verdriet

Ik hoop dat ik op een dag niet nog een dag wacht

Voor degene die nooit komt en die hier aanwezig was

Oh ik mis je

Dat moet ik missen

Mis het hebben van iemand

Dat hier is en niet bestaat

verdrietig voelen

Gewoon om je zo goed te voelen

Het is fijn om je goed te voelen

Gewoon omdat ik zo verdrietig ben

Oh als ik niet kon zingen "oh als ik kon"

En vond het jammer dat ik er geen spijt meer van had

Misschien zou ik luisteren in de stilte die ik deed

Een stem die van mij was om iemand van binnen te zingen

Oh, wat een schande dit geluk dat me helpt

Oh, wat heb ik een geluk dat ik zo ongelukkig leef

In de onzekerheid dat er niets zekerder bestaat

Naast de grote onzekerheid van het niet zeker zijn van niets