Parfait déséquilibre - Amir

Les gens s’aiment

Oui mais les gens s'évitent

Génération qui hésite

Les gens rêvent

Mais suivent le même phare

Comme s’ils avaient peur du noir

En parfait déséquilibre

Sur la corde ou nos cœurs vibrent

On s’accorde une seconde avant de tomber

Dans le vide

On se cache comme on se livre

On s’attache comme on est libre

On s’accorde une seconde avant de tomber

Dans le vide

Laissez nous le temps

De choisir ou on s'égare

Laissez nous le temps

D'écrire nous même notre histoire

De la vivre et de l'écrire comme on l’entend

Comme on l’entend

Comme on l’entend

En parfait déséquilibre

Comme on l’entend

Comme on l’entend

En parfait déséquilibre

Les gens crèvent

Le ciel qui les abrite

Génération sans limites

Les gens s’aiment

Surtout dans le miroir

Reflet d’amour illusoire

En parfait déséquilibre

Sur la corde on se sensible

On s’accorde une seconde pour se poser

Faire le vide

Le cœur collé au calibre

On oubli qu’on est pas libre

On s’accorde une seconde avant de tirer

Dans le vide

Laissez nous le temps

De choisir ou on s'égare

Laissez nous le temps

D'écrire nous même notre histoire

De la vivre et de l'écrire comme on l’entend

Comme on l’entend

Comme on l’entend

En parfait déséquilibre

Comme on l’entend

Comme on l’entend

En parfait déséquilibre

Comme on l’entend

Comme on l’entend

En parfait déséquilibre…

mensen houden van elkaar

Ja, maar mensen vermijden elkaar

Generatie die aarzelt

mensen dromen

Maar volg dezelfde vuurtoren

Alsof ze bang zijn in het donker

In perfecte onbalans

Op het touw waar onze harten trillen

We geven onszelf een seconde voordat we vallen

in de leegte

We verbergen ons terwijl we ons overgeven

We binden ons vast alsof we vrij zijn

We geven onszelf een seconde voordat we vallen

in de leegte

geef ons tijd

Om te kiezen waar we afdwalen

geef ons tijd

Om onze eigen geschiedenis te schrijven

Om het te leven en het te schrijven zoals we het menen

zoals we horen

zoals we horen

In perfecte onbalans

zoals we horen

zoals we horen

In perfecte onbalans

mensen gaan dood

De lucht die hen beschermt

Generatie zonder grenzen

mensen houden van elkaar

Vooral in de spiegel

Weerspiegeling van illusoire liefde

In perfecte onbalans

Op het touw worden we gevoelig

We nemen even de tijd om te settelen

Leegmaken

Het hart vastgelijmd aan het kaliber

We vergeten dat we niet vrij zijn

We geven onszelf een seconde voordat we schieten

in de leegte

geef ons tijd

Om te kiezen waar we afdwalen

geef ons tijd

Om onze eigen geschiedenis te schrijven

Om het te leven en het te schrijven zoals we het menen

zoals we horen

zoals we horen

In perfecte onbalans

zoals we horen

zoals we horen

In perfecte onbalans

zoals we horen

zoals we horen

In perfecte onbalans...