La nuit - Amir

Au cœur de la ville

Désertée comme ses artères

A côté des mégots par terre

Quelques flaques scintillent

Personne dans la file

Juste des amants solaires

Quelques amours rudimentaires

Finissent en battements de cils

Mais qu’est-ce qu’elle est belle

Et qu’est-ce qu’elle sourit

C’est elle qui m'éclaire ouais

Quand le jour me luit

Quand l’aube m’appelle

Ma peine s’oublie

C’est elle qui m'éclaire

Quand mes cernes ont le goût de mes insomnies

I wonder if you see me coming

When you call my name

When you call my name

The land is dark and the moon is calling

I’ll be there at the end of the day

Au cœur de la ville

Nos instincts s’envoient en l’air

Quand notre amour prend des charters

On se crashe avec style

C’est l’heure de la nuit

Le décor et son envers

Nous ont livré tous leurs mystères

Sur l’asphalte fragile

Mais qu’est ce qu’elle est belle

Sauf quand elle s’enfuit

Quand l’aube m’appelle je me perds dans un ralenti

Dernière étincelle

La lune me suit

Je prends des détours comme toujours jusqu'à l’insomnie

I wonder if you see me coming

When you call my name

When you call my name

The land is dark and the moon is calling

I’ll be there at the end of the day

Encore tu m’appelles

Vers quoi tu m’emmènes?

Même les coups qu’tu m’assènes

Je crois que je les aime

Quand j’me promène

Tu noies mes problèmes

Dans toutes tes fontaines

I wonder if you see me coming

When you call my name

When you call my name

The land is dark and the moon is calling

I’ll be there at the end of the day

(I'll be there at the end of the day…

I’ll be there at the end…)

In het centrum van de stad

Verlaten als zijn slagaders

Naast sigarettenpeuken op de grond

Een paar plassen schitteren

Niemand in de rij

Gewoon zonneliefhebbers

Een paar rudimentaire liefdes

Eindig met knipperen

Maar hoe mooi is ze

En wat lacht ze

Zij is het die me verlicht yeah

Wanneer de dag op mij schijnt

Wanneer de dageraad me roept

Mijn verdriet is vergeten

Zij is het die mij verlicht

Wanneer mijn donkere kringen naar mijn slapeloosheid smaken

Ik vraag me af of je me ziet aankomen

Wanneer je mijn naam roept

Wanneer je mijn naam roept

Het land is donker en de maan roept

Ik ben er aan het eind van de dag

In het centrum van de stad

Onze instincten vliegen

Wanneer onze liefde charters neemt

We crashen in stijl

Het is het uur van de nacht

Het decor en zijn achterkant

Hebben ons al hun mysteries gegeven

Op het breekbare asfalt

Maar hoe mooi is ze

Behalve als ze wegrent

Als de dageraad roept, verdwaal ik in slow motion

laatste vonk

De maan volgt mij

Ik neem zoals altijd omwegen tot slapeloosheid

Ik vraag me af of je me ziet aankomen

Wanneer je mijn naam roept

Wanneer je mijn naam roept

Het land is donker en de maan roept

Ik ben er aan het eind van de dag

Toch bel je me

Waar breng je me heen?

Zelfs de klappen die je me geeft

Ik denk dat ik ze leuk vind

als ik loop

Je verdrinkt mijn problemen

In al je fonteinen

Ik vraag me af of je me ziet aankomen

Wanneer je mijn naam roept

Wanneer je mijn naam roept

Het land is donker en de maan roept

Ik ben er aan het eind van de dag

(Ik ben er aan het eind van de dag...

Ik zal er aan het einde zijn...)