Une star - Amel Bent

La lumière l’a brûlée, l’amour de la foule l’a incendiée

Désirée, détestée, dénudée sur des photos volées

Dans sa robe lamée, elle lance un dernier baiser

Une star, une star tombée du ciel sur le trottoir

De la poussière d'étoile dans sa mémoire

Une créature illusoire

Transformée, trop fardée, les fleurs de ses fans se sont fanées

Quand les lumières s'éteignent, elle invente ses adieux à la scène

Dans sa citadelle, la lune semble artificielle

Une star, une star tombée du ciel sur le trottoir

De la poussière d'étoile dans sa mémoire

Une créature illusoire, une star

Sa peau étincelle de scandale

Ses belles années, ses souvenirs s’effacent

Les mêmes l’insultent et la cassent

Une star n’existe qu'à travers vos regards

Exigent la poésie du désespoir

Pour un dernier moment de gloire

Het licht verbrandde het, de liefde van de menigte zette het in brand

Gewenst, gehaat, naakt op gestolen foto's

In haar lamé jurk blaast ze een laatste kus

Een ster, een ster uit de lucht gevallen op de stoep

Sterrenstof in zijn geheugen

Een illusoir wezen

Getransformeerd, te geschilderd, de bloemen van haar fans vervaagd

Als de lichten uitgaan, verzint ze haar afscheid van het podium

In zijn citadel lijkt de maan kunstmatig

Een ster, een ster uit de lucht gevallen op de stoep

Sterrenstof in zijn geheugen

Een illusoir wezen, een ster

Haar huid glinstert van schandaal

Zijn goede jaren, zijn herinneringen vervagen

Hetzelfde beledig haar en breek haar

Een ster bestaat alleen door jouw ogen

Eis de poëzie van wanhoop

Voor een laatste moment van glorie