The Nelson Highrise (Sector 2: The Mirror) - Alphaville

This is a national anthem

From the flip-side of the empire

Hand on my heart

Heart on the sleeve of the constitution

Sinking right into a mirror

Leaving reflections on its surface

Caught in a kind of radio-beacon

That’s sending out signals

Transmitting them backwards

Hey, tell me it’s true

Is this the other side of u Worlds gonna change

With a move in your face,

Do I still walk on the same structure?

Hey, what do we know

Re (a)leasing arrows over cosmic meadows?

Nothing is real

Even iron or steel

Melting gently in the cold structure

Watching your face thru' a peephole

As I lean against the door

Can’t understand what you say

But I think that you’re calling my name

Leaving the ones I loved is like

Leaving the one they want me to be

Making decisions

In real-time-precision

As millions of sailors

In parallelworlds

Hey, tell me it’s true,

Is this the other side of u Worlds gonna change

With a move in your face

Do I still walk on the samestructure?

Hey, what do we know,

Re (a)leasing arrows over cosmic meadows?

Nothing is real

Even iron or steel

Melting gently in the cold structure

Everybody walks this side of the run-way

Everybody hopes to get off the trap

All we really like is to groove with emotion

Waiting for the airline to lift us up…

Dit is een volkslied

Van de keerzijde van het rijk

Hand op mijn hart

Hart op de mouw van de grondwet

Zinken recht in een spiegel

Reflecties achterlatend op het oppervlak

Gevangen in een soort radiobaken

Dat is signalen uitzenden

Ze achterstevoren doorgeven

Zeg me dat het waar is

Is dit de andere kant van u Werelden gaan veranderen

Met een beweging in je gezicht,

Loop ik nog steeds op hetzelfde bouwwerk?

Hé, wat weten we

Pijlen opnieuw (a)leasen boven kosmische weiden?

Niets is echt

Zelfs ijzer of staal

Zachtjes smelten in de koude structuur

Kijkend naar je gezicht door een kijkgaatje

Terwijl ik tegen de deur leun

Ik kan niet begrijpen wat je zegt

Maar ik denk dat je mijn naam roept

Het verlaten van degenen van wie ik hield is zoiets

Degene verlaten die ze willen dat ik ben

Beslissingen nemen

Met real-time precisie

Zoals miljoenen matrozen

In parallelle werelden

Zeg me dat het waar is,

Is dit de andere kant van u Werelden gaan veranderen

Met een beweging in je gezicht

Loop ik nog steeds op dezelfde constructie?

Hé, wat weten we,

Pijlen opnieuw (a)leasen boven kosmische weiden?

Niets is echt

Zelfs ijzer of staal

Zachtjes smelten in de koude structuur

Iedereen loopt aan deze kant van de landingsbaan

Iedereen hoopt uit de val te komen

Het enige dat we echt leuk vinden, is grooven met emotie

Wachten tot de luchtvaartmaatschappij ons optilt...