Страх - Алиса

Пыльный день, прозрачный вечер,

Бой часов да шаг минут.

Мне твердили — время лечит,

Если жить, как все живут.

Только моя дорога — путь ледяной звезды,

Путает понемногу следы.

Там, где лежат ответы, правда, всегда одна —

Выпить отвагу ветра до дна!

Ну, а там, где дышит голый расчет, лепят без разбора сроки-дела,

Держат под надзором страх и почет, чтоб чего не вышло.

Если власть пришла на время,

То закон, как решето.

Эх, земля моя, Россея,

Все не так, и все не то.

С юга на север тучей тянется желтый дым,

Кто-то решил, что лучше жить с ним.

То ли иное племя, то ли чужой расклад,

И не раскрутишь время назад.

Там, где горе мыкал синий туман, вышли из-под стражи ясные дни,

Рассказали сонным в чем тут обман и пошли свободно!

На глазах у тех, кто думал, что жил, на глазах у тех, кто верил, что прав,

На глазах у тех, кто рвался из жил, чтоб чего не вышло.

Страх!

Страх!

Там, где горе мыкал синий туман, вышли из-под стражи ясные дни,

Рассказали сонным в чем тут обман и пошли свободно!

На глазах у тех, кто думал, что жил, на глазах у тех, кто верил, что прав,

На глазах у тех, кто рвался из жил, чтоб чего не вышло здесь.

Здесь!

Здесь!

Здесь!..

Stoffige dag, transparante avond,

De staking van de uren en het tempo van de minuten.

Ik kreeg te horen - de tijd heelt,

Als je leeft zoals iedereen leeft.

Alleen mijn pad is het pad van een ijsster,

Verwart een beetje sporen.

Waar de antwoorden liggen, is de waarheid altijd hetzelfde -

Drink de moed van de wind tot op de bodem!

Nou, en waar naakte berekening ademt, vormen ze zonder onderscheid deadlines-gevallen,

Ze houden angst en eer onder toezicht, zodat er niets gebeurt.

Als de stroom op het juiste moment kwam,

Die wet is als een zeef.

Oh, mijn land, Rusland,

Alles is fout, en alles is niet goed.

Een wolk van gele rook strekt zich uit van zuid naar noord,

Iemand heeft besloten dat het beter is om bij hem te wonen.

Ofwel een andere stam, ofwel de afstemming van iemand anders,

En je draait de tijd niet terug.

Waar de blauwe mist verdriet brulde, kwamen heldere dagen uit de gevangenis,

Ze vertelden de slaperige wat het bedrog was en gingen vrijuit!

Voor degenen die dachten dat ze leefden, voor degenen die dachten dat ze gelijk hadden,

Voor degenen die uit hun aderen werden gescheurd, zodat er niets van zou komen.

Angst!

Angst!

Waar de blauwe mist verdriet brulde, kwamen heldere dagen uit de gevangenis,

Ze vertelden de slaperige wat het bedrog was en gingen vrijuit!

Voor degenen die dachten dat ze leefden, voor degenen die dachten dat ze gelijk hadden,

Voor de ogen van degenen die uit hun aderen werden gescheurd, zodat hier niets zou gebeuren.

Hier!

Hier!

Hier!..