Веретено - Алиса

Облака

Гонит в осень туман,

Над водой

Золотой караван.

По лесам

Заплутали дожди,

С ними я,

До капели не жди.

Опять игра, опять кино, снова выход на бис.

Плетёт судьбу веретено за чертою кулис.

Когда-нибудь замедлить бег и, уже не спеша,

Увидеть, как берёт разбег душа…

Снег летит,

Кружит время метель,

Над землёй

Белая канитель.

По весне

Ливни ринутся в бой,

С ними я

Возвращаюсь домой.

Опять игра, опять кино, снова выход на бис.

Плетёт судьбу веретено за чертою кулис.

Когда-нибудь замедлить бег и, уже не спеша,

Увидеть, как берёт разбег душа…

Опять игра, опять кино, снова выход на бис.

Плетёт судьбу веретено за чертою кулис.

Когда-нибудь замедлить бег и, уже не спеша,

Увидеть, как берёт разбег душа…

wolken

Mist drijft de herfst in

Boven het water

Gouden karavaan.

Door de bossen

De regen is verloren gegaan

ik ben bij hen

Wacht niet tot de druppel.

Weer een game, weer een film, weer een toegift.

De spindel weeft het lot achter de schermen.

Op een dag vertraag je de vlucht en, niet langer gehaast,

Zie hoe de ziel een vlucht neemt ...

Sneeuw vliegt

Een sneeuwstorm cirkelt door de tijd

Boven de grond

Witte piemel.

tegen de lente

Stortbuien stromen de strijd in

ik ben bij hen

Thuiskomen.

Weer een game, weer een film, weer een toegift.

De spindel weeft het lot achter de schermen.

Op een dag vertraag je de vlucht en, niet langer gehaast,

Zie hoe de ziel een vlucht neemt ...

Weer een game, weer een film, weer een toegift.

De spindel weeft het lot achter de schermen.

Op een dag vertraag je de vlucht en, niet langer gehaast,

Zie hoe de ziel een vlucht neemt ...