Колобок - Алиса

Ветер в облаках пасёт по небу звёзды,

Падает дождём в ладони огня.

Мне бы утолить пожар, пока не поздно,

Ключевой водой по мареву дня.

Мне бы стать мудрей и все в себе поправить,

Слиться за предел привычной игры,

Только города велят кибиткой править,

Чтоб в прицел луча поспеть до поры.

Бегал в догонялки с ветром

Босиком до неба, за витком виток.

Солнце запускал по следу,

Где ковал победы русский колобок.

Может, я смогу, а может, не сумею,

Выйти по нулям, застыв на бегу.

Звонкая коса, и мне, похоже, с нею,

Несудимых нет на том берегу.

Бегал в догонялки с ветром

Босиком до неба, за витком виток.

Солнце запускал по следу,

Где ковал победы русский колобок.

Я горю, со мной грозой пылает время,

Плавится рудой калёная сталь.

Мне б притормозить, но годы метят в темя,

Смерть не одолеть, а жизни не жаль.

Бегал в догонялки с ветром

Босиком до неба, за витком виток.

Солнце запускал по следу,

Где ковал победы русский колобок.

Бегал в догонялки с ветром

Босиком до неба, за витком виток.

Солнце запускал по следу,

Где ковал победы русский колобок.

De wind in de wolken strijkt langs de sterren aan de hemel,

Valt als regen in de palmen van vuur.

Ik wil het vuur doven voordat het te laat is

Bronwater in de waas van de dag.

Ik zou wijzer worden en alles in mezelf oplossen,

Samenvoegen buiten het gebruikelijke spel,

Alleen steden krijgen de opdracht om met een wagen te regeren,

Om het zicht op de straal voorlopig bij te houden.

Ingehaald door de wind

Op blote voeten naar de hemel, voor een spoel.

De zon lanceerde op het pad,

Waar de Russische Kolobok de overwinning smeedde.

Misschien kan ik het, misschien niet

Verlaat de nullen, bevroren op de vlucht.

Een stemhebbende zeis, en het lijkt mij met haar,

Er zijn geen criminelen aan de andere kant.

Ingehaald door de wind

Op blote voeten naar de hemel, voor een spoel.

De zon lanceerde op het pad,

Waar de Russische Kolobok de overwinning smeedde.

Ik brand, de tijd brandt met mij als een onweersbui,

Erts smelt gehard staal.

Ik zou vertragen, maar de jaren markeren in de kroon,

De dood kan niet worden overwonnen, maar het leven is niet zielig.

Ingehaald door de wind

Op blote voeten naar de hemel, voor een spoel.

De zon lanceerde op het pad,

Waar de Russische Kolobok de overwinning smeedde.

Ingehaald door de wind

Op blote voeten naar de hemel, voor een spoel.

De zon lanceerde op het pad,

Waar de Russische Kolobok de overwinning smeedde.