Стать песней - Алиса

Я сижу на кухне в углу, сердце бередит голова и рука вскрывает струной двери.

Ритмом наполняется пульс, кровь перетекает в слова, а в груди звенят бубенцы —

верь им!

Припев:

Мимо огней чьих-то побед, между тисков лести,

Я прохожу сквозь пустоцвет и становлюсь песней.

Лысая резина дорог, дальний свет движения вспять и летят огни деревень в

прочерк.

Снова утекаю в закат, звездами рассветы менять, видимо, такой у меня почерк.

Припев:

Мимо огней чьих-то побед, между тисков лести,

Я прохожу сквозь пустоцвет и становлюсь песней.

Фаера движением вверх!

Радостью пульсирует зал!

Мы, словно искры огня, вместе!

Только оставаться живым, фальшью не ослабить накал,

И уйти к началу начал Песней!

Припев:

Мимо огней чьих-то побед, между тисков лести,

Я прохожу сквозь пустоцвет и становлюсь песней.

Мимо огней чьих-то побед, между тисков лести,

Я прохожу сквозь пустоцвет и становлюсь песней.

Ik zit in de hoek van de keuken, mijn hoofd roert zich in mijn hart en mijn hand opent de deur met een touwtje.

De pols vult zich met ritme, bloed stroomt in woorden, en klokken rinkelen in de borst -

geloof ze!

Refrein:

Langs het vuur van iemands overwinningen, tussen de greep van vleierij,

Ik ga door de lege bloem en word een lied.

De kale banden van de wegen, het verre licht van de ommekeer en de lichten van de dorpen vliegen in

streepje.

Ik vloei weer de zonsondergang in, verander de dageraad met sterren, blijkbaar is dit mijn handschrift.

Refrein:

Langs het vuur van iemands overwinningen, tussen de greep van vleierij,

Ik ga door de lege bloem en word een lied.

Faera ga omhoog!

De zaal pulseert van vreugde!

We zijn als vuurvonken, samen!

Blijf gewoon in leven, verzwak de hitte niet met leugens,

En ga naar het begin van het lied!

Refrein:

Langs het vuur van iemands overwinningen, tussen de greep van vleierij,

Ik ga door de lege bloem en word een lied.

Langs het vuur van iemands overwinningen, tussen de greep van vleierij,

Ik ga door de lege bloem en word een lied.