Солнце на блюдце - Алиса

Сумрак, пелена, ночь да туман - время отмечать пройденный путь.

Сколько бубенцов спрятал в карман, сколько бубенцов принял на грудь.

Расскажи мне на ночь сказку-судьбу, кто меня тянул в скрежет и страх,

Кто меня поднял да бросил во тьму, а кто потом весь путь нес на руках.

Там где свет над огромным небом в мир лучит огонь.

Первый луч вестником победы, искрой лёг в мою ладонь.

Наливное солнце на блюдце превращает тень в дым,

А я и не успел оглянуться, как стал седым.

За моей спиной метели хороводят дни в век.

Все, что я искал еле-еле легло, как снег.

От каких кровей теплится дар, от каких вершин потребность любить,

От каких ветров дышит пожар, быть мне со щитом или не быть?

Покажи мне ночь братьев судьбы, что в боях за блеск остались без глаз.

Дай поводыря читать их следы, я приму, как есть.

Вот и весь сказ.

Там где свет над огромным небом в мир лучит огонь.

Первый луч вестником победы, искрой лёг в мою ладонь.

Наливное солнце на блюдце превращает тень в дым,

А я и не успел оглянуться, как стал седым.

За моей спиной метели хороводят дни в век.

Все, что я искал еле-еле легло, как снег.

Schemer, lijkwade, nacht en mist - het is tijd om het afgelegde pad te markeren.

Hoeveel bellen hij in zijn zak verstopte, hoeveel bellen hij op zijn borst nam.

Vertel me een sprookjes-lot voor de nacht, die me in een rammelaar en angst trok,

Die me optilde en me in de duisternis gooide, en die me toen helemaal in zijn armen droeg.

Waar licht is boven de uitgestrekte hemel, straalt vuur de wereld in.

De eerste straal was een boodschapper van overwinning, een vonk viel in mijn handpalm.

De stromende zon op de schotel verandert de schaduw in rook

En ik had geen tijd om achterom te kijken, want ik werd grijs.

Achter mijn rug dansen sneeuwstormen dagen in een eeuw.

Alles waar ik naar op zoek was, lag nauwelijks als sneeuw.

Uit welk bloed de gave gloort, uit welke hoogten de behoefte om lief te hebben,

Uit welke winden het vuur ademt, moet ik met een schild zijn of niet?

Toon me de nacht van de broeders van het lot, die zonder ogen werden achtergelaten in de gevechten om glans.

Laat de gids hun sporen lezen, ik neem het zoals het is.

Dat is het hele verhaal.

Waar licht is boven de uitgestrekte hemel, straalt vuur de wereld in.

De eerste straal was een boodschapper van overwinning, een vonk viel in mijn handpalm.

De stromende zon op de schotel verandert de schaduw in rook

En ik had geen tijd om achterom te kijken, want ik werd grijs.

Achter mijn rug dansen sneeuwstormen dagen in een eeuw.

Alles waar ik naar op zoek was, lag nauwelijks als sneeuw.