Солнце - Иерусалим - Алиса

Где, чудо да разбой,

Правда, да навет,

Песня да вой.

Там, луч да ворожба,

Вера да расчет,

Мир да божба.

Там, уже две тысячи лет

Бьется за людей

Пепел да Свет.

Так, серебрит висок,

Всполохом войны,

Ближний восток.

Припев:

Сквозь свет звезды вечерней, сквозь вой безликой черни, смерть поправший

смертью непобедим!

Ветхий храм разрушить, греть надеждой души и увидеть Солнце-Иерусалим!

Только мне, знать, не с руки биться пламенем за вас.

Отпылили сапоги, проглядел озера глаз.

Вам бы воли через край, рвать своих, что горло драть,

Все одно, что ад, что рай, все одно, где подъедать.

А я, дурак хотел лечить летаргию дряблых душ.

Обломился в полпути, захлебнулся грязью луж.

Я не первый, не второй, кто был с веком поперек,

Кто любви живой водой удобрял песок.

Но только ветер дробит рассветы, словно звезды прибой,

А значит, мне путь держать к ответу, чтоб стать снова собой.

Значит, мне рвать привычки кольца, мерить время с нуля.

Знать, что мир под Покровом Солнца и где-то в нем ты и я!

Где, чудо да разбой,

Правда да навет,

Песня да вой.

Там камни да песок

Делит по себе

Ближний восток.

Там, радуга-дуга

Ладит от земли

Мост в облака,

А выше облаков

Дышит, как живет

МИР да ЛЮБОВЬ!

Припев:

Сквозь свет звезды вечерней, сквозь вой безликой черни, смерть поправший

смертью непобедим!

Ветхий храм разрушить, греть надеждой души и увидеть Солнце-Иерусалим!

Waar, wonder en diefstal,

Waar, ja laster

Lied ja huilen.

Daar, een straal en waarzeggerij,

Geloof en berekening

Vrede en God.

Daar, gedurende tweeduizend jaar

Gevechten voor mensen

As en Licht.

Dus de tempel verzilvert,

Een flits van oorlog

Nabije Oosten.

Refrein:

Door het licht van de avondster, door het gehuil van de gezichtsloze menigte, de dood gecorrigeerd

onoverwinnelijk door de dood!

Vernietig de oude tempel, verwarm de ziel met hoop en zie de zon-Jeruzalem!

Alleen ik, om te weten, kan de vlammen niet voor je verslaan.

Ze stoften de laarzen af, keken door de meren van het oog.

Je zou de wil over de rand hebben, de jouwe scheuren, die je keel openscheuren,

Het is allemaal hetzelfde die hel, die hemel, allemaal hetzelfde, waar te eten.

En ik, de dwaas, wilde de lethargie van slappe zielen behandelen.

Halverwege afgebroken, gestikt in modderplassen.

Ik ben niet de eerste, niet de tweede, die met een eeuw over was,

Die het zand met liefde bemest met levend water.

Maar alleen de wind verplettert de dageraad, zoals de sterren surfen,

En dat betekent dat ik de weg naar het antwoord moet vasthouden om weer mezelf te worden.

Dus ik moet de gewoonten van de ring doorbreken, de tijd vanaf het begin meten.

Om te weten dat de wereld onder de dekking van de zon ligt en ergens in jou en ik!

Waar, wonder en diefstal,

Waar en laster

Lied ja huilen.

Er zijn stenen en zand

Deelt vanzelf

Nabije Oosten.

Daar, regenboogboog

Komt goed vanaf de grond

Brug naar de wolken

En boven de wolken

Adem zoals je leeft

VREDE ja LIEFDE!

Refrein:

Door het licht van de avondster, door het gehuil van de gezichtsloze menigte, de dood gecorrigeerd

onoverwinnelijk door de dood!

Vernietig de oude tempel, verwarm de ziel met hoop en zie de zon-Jeruzalem!