Соковыжиматель - Алиса

Вдруг я вижу — кто-то движется мне навстречу, но я никак не разберу, кто он.

Он похож на трактор, на ядерный реактор и чем-то на выжатый лимон.

Белый, как больница, его боятся птицы, он твёрд, как несгораемый шкаф,

Скользкий, как медуза, ненужный, как обуза он движется среди цветов и трав.

Припев:

Кто ты?

Кто ты такой?

Кто ты?

А?

А?

Кто ты?

Кто ты такой?

А он мне отвечает: «Я твой соковыжиматель».

Я не знаю, что мне делать — убежать или стоять, я подумал и остался стоять.

Он подходит ближе, я уже его не вижу, только чувствую, он стал выжимать.

Теперь я выжат, как мокрица, меня боятся птицы, а он вдруг стал похож на меня.

А я теперь, как трактор, как ядерный реактор и никак не разберусь, кто из нас я?

Припев:

Кто ты?

Кто ты такой?

Кто ты?

А?

А?

Кто ты?

Кто ты такой?

А он мне отвечает: «Я твой соковыжиматель».

Повернулся и ушёл, а я остался стоять один среди цветов и трав,

Скользкий, как медуза, ненужный, как обуза, и большой, как несгораемый шкаф.

Теперь я жду с ним встречи, это меня лечит, мне не нравится, что я — это он.

Я теперь, как он, он теперь, как я, я до сих пор не разберу, это был сон или не

сон.

Припев:

Кто ты?

Кто ты такой?

Кто ты?

А?

А?

Кто ты?

Кто ты такой?

Кто ты?

А?

А?

Я твой соковыжиматель.

Я твой соковыжиматель.

Я твой соковыжиматель.

Я твой соковыжиматель.

Я твой соковыжиматель.

Я твой соковыжиматель.

Opeens zie ik iemand naar me toe komen, maar ik kan niet onderscheiden wie hij is.

Het ziet eruit als een tractor, een kernreactor en zoiets als een uitgeperste citroen.

Wit als een ziekenhuis, vogels zijn bang voor hem, hij is zo hard als een vuurvaste kast,

Glad als een kwal, onnodig, als een last, beweegt hij zich tussen bloemen en kruiden.

Refrein:

Wie ben jij?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

MAAR?

MAAR?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

En hij antwoordt me: "Ik ben je sapcentrifuge."

Ik weet niet wat ik moet doen - wegrennen of staan, dacht ik en bleef staan.

Hij komt dichterbij, ik zie hem niet meer, ik voel hem gewoon, hij begon te knijpen.

Nu ben ik uitgeput als een pissebed, vogels zijn bang voor me, en hij werd ineens zoals ik.

En nu ben ik als een tractor, als een kernreactor, en ik weet niet wie van ons ik ben?

Refrein:

Wie ben jij?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

MAAR?

MAAR?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

En hij antwoordt me: "Ik ben je sapcentrifuge."

Hij draaide zich om en ging weg, en ik bleef alleen staan ​​tussen de bloemen en kruiden,

Glad als een kwal, onnodig als een last, en groot als een vuurvaste kast.

Nu wacht ik op een ontmoeting met hem, het geneest me, ik vind het niet leuk dat ik hem ben.

Ik ben nu zoals hij, hij is nu zoals ik, ik kan nog steeds niet uitmaken of het een droom was of niet

droom.

Refrein:

Wie ben jij?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

MAAR?

MAAR?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

MAAR?

MAAR?

Ik ben je sapcentrifuge.

Ik ben je sapcentrifuge.

Ik ben je sapcentrifuge.

Ik ben je sapcentrifuge.

Ik ben je sapcentrifuge.

Ik ben je sapcentrifuge.