Сны - Алиса

Разбудите меня, тридцать лет и три дня, я пытался разжечь огонь.

В драке разных систем, колобок – мой тотем, ухожу от любых погонь.

У меня за спиной время гнется дугой, впереди хоровод минут.

Я построил миры ради этой игры, но забыл все, чем грезил тут.

Теряю связь, развожу в сети пургу,

Что явью сны стерегу.

За каждым сном судьба, за каждой смертью жизнь.

Весь этот jazz – борьба, только давай, держись.

Все на свете к небу имеет счет.

Как, и за что в ответе, кто здесь разберет?

Засыпая во сне, выходил по весне и пытался совсем не спать,

Влет менял адреса, жжег глазами глаза и учил воробьев летать.

Время крошится в мел, то рапид, то пробел, пустота между там и здесь.

И не склеить никак, скажут, жил-был дурак, много врал, да, и вышел весь.

Теряю связь, развожу в сети пургу,

Что явью сны стерегу.

За каждым сном судьба, за каждой смертью жизнь.

Весь этот jazz – борьба, только давай, держись.

Все на свете к небу имеет счет.

Как, и за что в ответе, кто здесь разберет?

Теряю связь, развожу в сети пургу,

Что явью сны стерегу.

За каждым сном судьба, за каждой смертью жизнь.

Весь этот jazz – борьба, только давай, держись.

Все на свете к небу имеет счет.

Как, и за что в ответе, кто здесь разберет?

Maak me wakker, dertig jaar en drie dagen, ik heb geprobeerd een vuur te maken.

In een gevecht tussen verschillende systemen is de speculaaspop mijn totem, ik laat elke achtervolging achterwege.

Achter mij buigt de tijd in een boog, voor mij is een rondedans van minuten.

Ik heb werelden gebouwd omwille van dit spel, maar ik vergat alles waar ik over droomde.

Ik verlies contact, ik verspreid een sneeuwstorm op het netwerk,

Dat ik mijn dromen bewaak.

Achter elke droom is het lot, achter elke dood is het leven.

Al deze jazz is een strijd, kom op, wacht even.

Alles in de wereld heeft een rekening voor de lucht.

Hoe, en waarvoor in het antwoord, wie lost het hier op?

In slaap vallen in een droom, ging naar buiten in de lente en probeerde helemaal niet te slapen,

Vlet wisselde van adres, brandde zijn ogen met zijn ogen en leerde de mussen vliegen.

De tijd verbrokkelt tot krijt, dan snel, dan een ruimte, een leegte tussen hier en daar.

En lijm op geen enkele manier, zullen ze zeggen, er was eens een dwaas, hij loog veel, ja, en alles kwam eruit.

Ik verlies contact, ik verspreid een sneeuwstorm op het netwerk,

Dat ik mijn dromen bewaak.

Achter elke droom is het lot, achter elke dood is het leven.

Al deze jazz is een strijd, kom op, wacht even.

Alles in de wereld heeft een rekening voor de lucht.

Hoe, en waarvoor in het antwoord, wie lost het hier op?

Ik verlies contact, ik verspreid een sneeuwstorm op het netwerk,

Dat ik mijn dromen bewaak.

Achter elke droom is het lot, achter elke dood is het leven.

Al deze jazz is een strijd, kom op, wacht even.

Alles in de wereld heeft een rekening voor de lucht.

Hoe, en waarvoor in het antwoord, wie lost het hier op?