Шабаш - Алиса

Со всей земли,

Из гнезд насиженных,

От Колымы

До моря Чёрного

Слетались птицы на болота

В место гиблое.

На кой туда вело —

Бог, леший ведает.

Но исстари

Тянулись косяки

К гранитным рекам,

В небо-олово.

В трясину-хлябь

На крыльях солнце несли,

На чёрный день

Лучей не прятали,

А жили жадно,

Так, словно к рассвету расстрел.

Транжирили

Руду непопадя,

Любви ведро

Делили с прорвою,

Роднились с пиявками,

Да гнезда вили в петлях виселиц.

Ветрам

Вверяли голову,

Огню —

Кресты нательные.

Легко ли быть послушником

В приходе ряженых?

Христос с тобой,

Великий каверзник!

Стакан с тобой,

Великий трезвенник!

Любовь с тобой,

Великий пакостник!

Любовь с тобой!

Тянулись косяки

Да жрали легкие.

От стен сырых

Воняло жареным,

Да белые снега сверкали кровью

Солнцеприношения.

Да ныли, скалились

Собаки-нелюди,

Да чавкала

Зима-блокадница.

Так погреба сырые

На свет-волю

Отпускали весну!

Шабаш!

Солнце с рассвета в седле,

Кони храпят, да жрут удила.

Пламя таится в угле,

Небу — костры, ветру — зола.

Песни под стон топора.

Пляшет в огне чертополох.

Жги да гуляй до утра,

Сей по земле переполох!

Рысью по трупам живых,

Сбитых подков не терпит металл.

Пни, буреломы да рвы,

Да пьяной орды хищный оскал.

Памятью гибель красна,

Пей мою кровь, пей не прекословь,

Мир тебе воля-весна!

Мир да любовь!

Мир да любовь!

Мир да любовь!

Van over de hele aarde

Van geneste nesten,

van Kolyma

Naar de Zwarte Zee

Vogels vlogen naar de moerassen

Naar een rotplek.

Wat daar leidde -

God, de duivel weet het.

Maar van vroeger

De scholen sleepten zich voort

Naar granieten rivieren

In de lucht-tin.

In het moeras

Ze droegen de zon op hun vleugels,

Voor een regenachtige dag

De stralen waren niet verborgen

En leefde gretig

Dus, als een schietpartij bij zonsopgang.

verkwisting

Het erts missen

liefde emmer

Gedeeld met een pauze

Geboren met bloedzuigers

Ja, nesten werden gebouwd in galgenlussen.

winden

Vertrouwde het hoofd

Vuur -

Draagbare kruisen.

Is het makkelijk om een ​​volger te zijn?

In de parochie van mummers?

Christus is bij je

Geweldige bedrieger!

Glas met jou

Geweldige geheelonthouder!

liefde met jou

Geweldige schurk!

Liefde is bij jou!

De scholen sleepten zich voort

Ja, ze aten de longen.

Van vochtige muren

Het stonk naar gebakken

Ja, de witte sneeuw schitterde van het bloed

Zon aanbod.

Ja, ze jammerden, grijnsden

Niet-menselijke honden

Ja slurpen

Winterblokkade.

Dus de kelders zijn vochtig

Naar de licht-wil

Laat de lente gaan!

Sabbat!

De zon vanaf de dageraad in het zadel,

Paarden snurken, maar eten het bit op.

De vlam loert in de hoek

Vuren naar de hemel, as naar de wind.

Liedjes onder het gekreun van een bijl.

De distel danst in het vuur.

Brand en loop tot de ochtend

Deze commotie over de aarde!

dravend over de lijken van de levenden,

Neergeslagen hoefijzers worden niet getolereerd door metaal.

Stompen, windschermen en greppels,

Ja, een roofzuchtige grijns van een dronken horde.

De herinnering aan de dood is rood,

Drink mijn bloed, drink geen ruzie,

Vrede zij met u - lente!

Vrede en liefde!

Vrede en liefde!

Vrede en liefde!