Падал снег - Алиса

Падал снег, засыпал выше крыш города,

Ворожил, поволокой касаясь ресниц.

В были и небыли,

Были и не были тени перелетных птиц.

В облако-олово кутали головы,

Кровью запеклись по дороге в высь…

Припев:

Души,

Выстудил синий лед…

Стужей

Холода не унять…

Кружит

Зимами напролет

Души…

Вьюжит…

Снегопадом распят город, пригвожден к облакам.

Только памятью жив голос: там!

Там!

Дышит воля!

В тетиву обратить снова воскресения нить,

И в ручьях обрести слово: жить!

Жить!

Ради боли!

Падал снег, облака наряжал мишурой.

Трепетал зимний сумрак в лучах фонарей.

Четом и нечетом

Были отмечены четки календарных дней.

Рядом да около лебеди, соколы…

Снегом замело — сломано крыло…

Припев:

Души,

Выстудил синий лед…

Стужей

Холода не унять…

Кружит

Зимами напролет

Души…

Вьюжит…

Падал снег…

Sneeuw viel, viel in slaap boven de daken van de stad,

Hij vertelde het lot en raakte met een trekje zijn wimpers aan.

In waren en waren niet,

Er waren en waren geen schaduwen van trekvogels.

Hoofden waren gewikkeld in een tinnen wolk,

Ze waren met bloed gebakken op de weg naar de hoogten ...

Refrein:

zielen,

Gekoeld op het blauwe ijs...

koud

Neem de kou niet weg...

cirkelen

Door de winters

zielen...

Vjoezhit…

De stad wordt gekruisigd door sneeuwval, aan de wolken genageld.

De stem leeft alleen in het geheugen: daar!

Daar!

Zal ademen!

Verander de opstandingsdraad weer in een boogpees,

En in de streams vind je het woord: live!

Live!

Voor pijn!

De sneeuw viel, de wolken waren versierd met klatergoud.

De winterse schemering beefde in de stralen van de lantaarns.

Even en oneven

De rozenkransen van kalenderdagen werden gemarkeerd.

Dichtbij en dichtbij zwanen, valken ...

Het is bedekt met sneeuw - de vleugel is gebroken ...

Refrein:

zielen,

Gekoeld op het blauwe ijs...

koud

Neem de kou niet weg...

cirkelen

Door de winters

zielen...

Vjoezhit…

Er viel sneeuw...