Лодка - Алиса

Пели дождь и ручей всю ночь

Заунывную песнь свою.

А под утро ветер подул

И, наверное, вспугнул луну.

Как печален-пeчален мир

Словно осень — моя тоска,

Мне бы чистой воды испить

Из прозрачного родника…

Я в пути и нет у меня

Никаких тревог и забот,

Одинокая лодка моя,

Рассекая волну, плывет.

Я вокруг стены обошел,

Это путь в три десятка ли,

И увидел везде-везде

Краски яркие отцвели.

Только заросли тростника

Разлились, как море, кругом,

Я плыву на лодке, а она

Малым кажется лепестком…

Я в пути и нет у меня

Никаких тревог и забот,

Одинокая лодка моя,

Рассекая волну, плывет.

В тростнике густом рыбака

Еле-еле шляпа видна,

Да заметна из-под нее

Белых-белых волос копна.

Я хочу поближе подплыть,

Поздороваться с ним — да как?

Только чаек зря напугал —

Седовласый исчез рыбак.

Я в пути и нет у меня

Никаких тревог и забот,

Одинокая лодка моя,

Рассекая волну, плывет.

Ветер жизнь в природу вдохнул

И во все, что в природе есть,

И во все, что дано любить, —

А всего нам, увы, не счесть!

Я ушел, а ветер с ладьей

Продолжали спор вдалеке,

Отражение облаков

Растворилось в бурной реке.

Я в пути и нет у меня

Никаких тревог и забот,

Одинокая лодка моя,

Рассекая волну, плывет.

Zong regen en stream de hele nacht

Je treurige lied.

En in de ochtend blies de wind

En waarschijnlijk de maan bang gemaakt.

Hoe triest is de wereld

Alsof de herfst mijn verlangen is

Ik wil graag schoon water drinken

Van een transparante veer...

Ik ben onderweg en ik heb geen

Geen zorgen en zorgen

Mijn eenzame boot

De golf brekend, drijft.

Ik liep rond de muur

Dit is een pad van drie dozijn li,

En ik zag overal

De felle kleuren zijn vervaagd.

Alleen rietvelden

Gemorst als een zee, rondom,

Ik vaar op een boot, en zij?

Het lijkt op een klein blaadje...

Ik ben onderweg en ik heb geen

Geen zorgen en zorgen

Mijn eenzame boot

De golf brekend, drijft.

In het dikke riet van een visser

Nauwelijks zichtbare hoed

Ja, zichtbaar van onderen

Wit-witte haarmop.

Ik wil dichterbij zwemmen

Zeg hem gedag - ja, hoe?

Ik heb de meeuwen gewoon tevergeefs bang gemaakt -

De grijsharige visser verdween.

Ik ben onderweg en ik heb geen

Geen zorgen en zorgen

Mijn eenzame boot

De golf brekend, drijft.

De wind blies de natuur leven in

En in alles wat in de natuur is,

En in alles wat aan de liefde wordt gegeven -

En helaas, we kunnen niet alles tellen!

Ik ging weg, en de wind met de boot

Ze zetten het dispuut in de verte voort,

weerspiegeling van wolken

Opgelost in een stormachtige rivier.

Ik ben onderweg en ik heb geen

Geen zorgen en zorgen

Mijn eenzame boot

De golf brekend, drijft.