Движение вспять - Алиса

Слёзы устали течь рекой,

Право свое поправ

Сегодня нам будет петь прибой

С берега переправ

Сегодня небо взорвётся дождем,

Вычертив молний крен,

Леса могучим плечом

Поднимут землю с колен,

Выбросив сор непроросших семян,

Вычистив купель.

Сочными травами застелем святую постель.

Сочными травами застелем святую постель.

Припев:

Мы начинаем движение вспять.

Мы устали молчать.

Мы идём.

Эй, твёрже шаг.

Отныне мы станем петь так,

И только так.

Землю покрыла вонь городов,

Переиначив суть.

Рваный туман ядовитых болот

Гонит по небу ртуть.

Липкие пальцы сквозь телеэкран

Тычут нам наши места,

Рыжие звёзды газетной пятой

Топчут память креста.

Смыв имена одряхлевших богов,

Конь-ливень, в седле апрель.

Сочными травами застелем святую постель.

Сочными травами застелем святую постель.

Припев:

Мы начинаем движение вспять.

Мы устали молчать.

Мы идём.

Эй, твёрже шаг.

Отныне мы станем петь так,

И только так.

Время лениво ведёт концерт

Единогласных рук,

Униформисты сторожат партер,

Стуком отвечая на стук.

Хор воспевает мир,

Читая ноты только с листа,

Бутафор драпирует жизнь

Устами одного из ста.

Вырвав язык у слепого судьи,

В руки зрячих вложив свирель.

Сочными травами застелем святую постель.

Сочными травами застелем святую постель.

Припев:

Мы начинаем движение вспять.

Мы устали молчать.

Мы идём.

Эй, твёрже шаг.

Отныне мы станем петь так,

И только так.

Tranen zijn moe van het stromen als een rivier,

Corrigeer je recht

Vandaag zingen we de branding

Vanaf de oever van oversteekplaatsen

Vandaag barst de lucht van de regen

Een bliksemrol hebben getekend,

Bossen met een machtige schouder

Ze zullen de aarde van haar knieën optillen,

Het afval van niet ontkiemde zaden weggooien,

De koepel schoongemaakt.

Sappige kruiden bedekken het heilige bed.

Sappige kruiden bedekken het heilige bed.

Refrein:

We beginnen terug te bewegen.

We zijn het zwijgen moe.

We zijn aan het lopen.

Hé, zet een stap.

Vanaf nu gaan we zo zingen

En alleen zo.

Het land was bedekt met de stank van steden,

Herziening van de essentie.

Rafelige mist van gifmoerassen

Mercurius rijdt door de lucht.

Kleverige vingers door het tv-scherm

Ze porren ons onze plaatsen,

Rode sterren van de krantenhak

Ze vertrappen de herinnering aan het kruis.

De namen van afgeleefde goden wegwassend,

Regenpaard, april in het zadel.

Sappige kruiden bedekken het heilige bed.

Sappige kruiden bedekken het heilige bed.

Refrein:

We beginnen terug te bewegen.

We zijn het zwijgen moe.

We zijn aan het lopen.

Hé, zet een stap.

Vanaf nu gaan we zo zingen

En alleen zo.

Tijd leidt lui een concert

unanieme handen

Uniformisten bewaken de kraampjes,

Een klop beantwoorden met een klop.

Het koor zingt de wereld

Alleen aantekeningen van een blad lezen,

Rekwisieten draperen het leven

Door de mond van één op de honderd.

De tong van de blinde rechter uitscheuren,

Een fluit in de handen van zienden leggen.

Sappige kruiden bedekken het heilige bed.

Sappige kruiden bedekken het heilige bed.

Refrein:

We beginnen terug te bewegen.

We zijn het zwijgen moe.

We zijn aan het lopen.

Hé, zet een stap.

Vanaf nu gaan we zo zingen

En alleen zo.