За чертою лет - Александр Маршал

Словно свеча, догорела заря,

Улицы спрятались в тень.

Сорван листок календаря —

Прожит ещё один день.

Он промелькнул в суете бытия, —

Капелька прожитых лет.

Но на вопрос: «Для чего ты и я?»

Так и не дал свой ответ.

За чертою лет

Жизни рвётся нить.

Вот и весь ответ —

Нужно просто жить!

Завтра опять постучится рассвет

Хором звонков и забот.

И не ответят страницы газет,

Что новый день принесёт?

Что ждёт нас завтра — война или мир?

Где он — конкретный ответ?

И как бы, что просто знакомый кассир

Выдал счастливый билет.

За чертою лет

Жизни рвётся нить.

Вот и весь ответ —

Нужно просто жить!

За чертою лет

Жизни рвётся нить.

Вот и весь ответ —

Нужно просто жить!

Нужно просто… просто жить!

Als een kaars brandde de dageraad op,

De straten zijn verborgen in de schaduw.

Kalenderblad afgescheurd

Er gaat nog een dag voorbij.

Hij flitste in de drukte van het leven, -

Een klein beetje vervlogen jaren.

Maar op de vraag: “Waar zijn jij en ik voor?”

Daarom gaf hij zijn antwoord niet.

Voorbij de jaren

De levensdraad breekt.

Hier is het hele antwoord -

Je hoeft alleen maar te leven!

Morgen klopt de dageraad weer

Koor van oproepen en zorgen.

En de pagina's van kranten zullen niet antwoorden,

Wat zal de nieuwe dag brengen?

Wat staat ons morgen te wachten - oorlog of vrede?

Waar is het concrete antwoord?

En alsof het gewoon een bekende kassier is

Een gelukskaartje uitgegeven.

Voorbij de jaren

De levensdraad breekt.

Hier is het hele antwoord -

Je hoeft alleen maar te leven!

Voorbij de jaren

De levensdraad breekt.

Hier is het hele antwoord -

Je hoeft alleen maar te leven!

Je hoeft alleen maar ... gewoon te leven!