В последний путь - Александр Маршал

Эй, поп, что ты трешься, застыл на пути, ты точно дождешься, тогда уж прости.

Эй, поп, что так рано, ещё поживем, зачем там охрана, там тесно вдвоем.

Припев:

На посошок, на посошок, в последний путь по белу свету,

Ты отвези меня, браток, поближе к небу, к небу.

Ты отвези меня, браток, поближе к небу, к небу.

Эй, поп, что ты шепчешь, про Бога и Мать, мне с ними не легче, старик, помирать.

А в поле кружился и пепел и снег, свободы добился один человек.

Припев:

На посошок, на посошок, в последний путь по белу свету,

Ты отвези меня, браток, поближе к небу, к небу.

Ты отвези меня, браток, поближе к небу, к небу.

На посошок, на посошок, в последний путь по белу свету,

Ты отвези меня, браток, поближе к небу, к небу.

Ты отвези меня, браток, поближе к небу, к небу.

Hé, pap, waarom wrijf je, bevroor je onderweg, je zult zeker wachten, vergeef me dan.

Hé, pap, waarom is het zo vroeg, we wachten nog even, waarom zijn daar bewakers, het is druk bij elkaar.

Refrein:

Op de weg, op de weg, op de laatste reis door de wijde wereld,

Breng me, broeder, dichter bij de hemel, bij de hemel.

Breng me, broeder, dichter bij de hemel, bij de hemel.

Hé, pap, wat fluister je over God en moeder, het is niet makkelijker voor mij om met hen te sterven, oude man.

En in het veld wervelden zowel as als sneeuw, één persoon bereikte vrijheid.

Refrein:

Op de weg, op de weg, op de laatste reis door de wijde wereld,

Breng me, broeder, dichter bij de hemel, bij de hemel.

Breng me, broeder, dichter bij de hemel, bij de hemel.

Op de weg, op de weg, op de laatste reis door de wijde wereld,

Breng me, broeder, dichter bij de hemel, bij de hemel.

Breng me, broeder, dichter bij de hemel, bij de hemel.