Невеста - Александр Маршал

Жизнь — веретено, колыбель — исток

Вот я и дошёл до тех трёх дорог

И стою, словно на краю,

А за ними меня ждёт та, что всех милей

Припев:

От метели дикой сердце моё рвётся

Ведьма-вьюга злая за спиной смеётся

Слишком долго было моё пусто свято место

И я в церковь еду воровать невесту

Слишком долго было моё пусто свято место

И я в церковь еду воровать невесту

Молодость — как плен, я прийти не мог,

Но для тебя одной сердце я сберёг

И у трёх дорог я упал на колени

Я нашёл тебя, но чуть не потерял

Припев:

От метели дикой сердце моё рвётся

Ведьма-вьюга злая за спиной смеётся

Слишком долго было моё пусто свято место

И я в церковь еду воровать невесту

Купола горят, в волосах венец

За спиной стоят братья да отец

Верю я, Бог простит грех мой последний

Украду тебя я на глазах у всех

Припев:

От метели дикой сердце моё рвётся

Ведьма-вьюга злая за спиной смеётся

Слишком долго было моё пусто свято место

И я в церковь еду воровать невесту

Слишком долго было моё пусто свято место

И я в церковь еду воровать невесту

Het leven is een spindel, de wieg is de bron

Dus ik kwam bij die drie wegen

En ik sta, als op de rand,

En achter hen wacht op mij degene die het meest dierbaar is voor iedereen

Refrein:

Van een wilde sneeuwstorm is mijn hart verscheurd

Een boze sneeuwstormheks lacht achter haar rug om

Te lang was mijn lege heilige plaats

En ik ga naar de kerk om een ​​bruid te stelen

Te lang was mijn lege heilige plaats

En ik ga naar de kerk om een ​​bruid te stelen

De jeugd is als een gevangene, ik kon niet komen,

Maar voor jou alleen heb ik mijn hart gered

En op drie wegen viel ik op mijn knieën

Ik heb je gevonden, maar ik was je bijna kwijt

Refrein:

Van een wilde sneeuwstorm is mijn hart verscheurd

Een boze sneeuwstormheks lacht achter haar rug om

Te lang was mijn lege heilige plaats

En ik ga naar de kerk om een ​​bruid te stelen

De koepels branden, er zit een kroon in het haar

Achter zijn broers en vader

Ik geloof dat God mijn laatste zonde zal vergeven

Ik zal je stelen waar iedereen bij is

Refrein:

Van een wilde sneeuwstorm is mijn hart verscheurd

Een boze sneeuwstormheks lacht achter haar rug om

Te lang was mijn lege heilige plaats

En ik ga naar de kerk om een ​​bruid te stelen

Te lang was mijn lege heilige plaats

En ik ga naar de kerk om een ​​bruid te stelen