Крестный ход - Александр Маршал

Вот за елями скрылась заря, над часовней лампада из звёзд.

И весна здесь появится зря, всё ещё в спину дышит мороз.

Чёрной лентой колонна людей, они комкают шапки в руках.

И горит всё сильней и сильней вера алым огнём на свечах.

Припев:

Крестный ход, скорбный путь в поле белом, крестный ход в самом сердце тайги.

Крестный ход, где надежда и вера, одолжили огонь у любви.

И пошли они все как один, тихим голосом дьякон поёт,

В телогрейках холодных за ним люди шли, куда вера ведёт.

А с колонной рядом конвой, офицеры идут впереди.

И горит как луна над тайгой, у священника крест на груди.

Под крестом все сегодня равны, скоро, стая, уйдёт первый снег.

Пусть, вот здесь, в самом сердце тайги каждый помнит, что он человек.

Припев:

Крестный ход, скорбный путь в поле белом, крестный ход в самом сердце тайги.

Крестный ход, где надежда и вера, одолжили огонь у любви.

Dawn verstopte zich achter de dennenbomen, boven de kapel was een icoonlamp gemaakt van sterren.

En de lente zal hier tevergeefs verschijnen, de vorst ademt nog in de rug.

Een colonne mensen met een zwart lint, ze verfrommelen hun hoed in hun handen.

En het geloof brandt sterker en sterker met scharlaken vuur op kaarsen.

Refrein:

Processie, treurige reis in het witte veld, processie in het hart van de taiga.

De processie, waar hoop en geloof vuur leende van liefde.

En ze gingen allemaal als één, de diaken zingt met een zachte stem,

In koude gewatteerde jassen volgden de mensen hem, waar het geloof leidt.

En met de colonne naast het konvooi gaan de officieren hun gang.

En het brandt als de maan boven de taiga, de priester heeft een kruis op zijn borst.

Onder het kruis is iedereen gelijk vandaag, binnenkort een kudde, de eerste sneeuw zal verdwijnen.

Laat hier, in het hart van de taiga, iedereen zich herinneren dat hij een persoon is.

Refrein:

Processie, treurige reis in het witte veld, processie in het hart van de taiga.

De processie, waar hoop en geloof vuur leende van liefde.