Дорога - Александр Маршал

Как придорожные огни

Мелькают мысли, и они

Не отпускают узлы тугие.

Усталой памяти магнит

Пройти по краю вновь манит,

В тумане тонут фонари слепые.

мост

И что-то тянет прочь,

Зовет куда-то ночь!

Пр.

Дорога как река течет издалека,

Туманным облаком сольюсь с рекою.

И повернуть назад сейчас никак нельзя

И трудно быть в ладу с самим собою!

Любовью на ночь иль вином

Желать забыться, и потом

Вдыхая дым, глотая стон, не стоит!

Как блеск иглы ночной обман,

Сочится боль из старых ран,

С утра поймешь, что снова пьян тоскою…

мост

И утро невзначай не отведет печаль,

Жаль

Zoals wegverlichting

Gedachten flitsen, en ze

Strakke knopen laten niet los.

Vermoeide geheugenmagneet

Weer langs de rand lopen lonkt,

Blinde lantaarns verdrinken in de mist.

brug

En iets trekt weg

Bellen ergens nacht!

Enzovoort.

De weg stroomt als een rivier uit de verte,

Als een mistige wolk zal ik opgaan in de rivier.

En er is geen manier om nu terug te keren

En het is moeilijk om vrede te hebben met jezelf!

Liefde voor de nacht of wijn

Willen vergeten, en dan

Rook inademen, kreunen inslikken, het is het niet waard!

Als de glitter van een naald in de nacht,

Sijpelende pijn van oude wonden,

In de ochtend zul je begrijpen dat je weer dronken bent van verlangen ...

brug

En de ochtend zal niet per ongeluk verdriet wegnemen,

Dat is jammer