An Aperture - Akira the Don, Alan Watts

The thing is that we have been educated to use our minds in a certain way

A way that ignores, or screens out, the fact that

Every one of us

Is an aperture

Through which the whole cosmos

Looks out

Every one of us

Is an aperture

Through which the whole cosmos

Looks out

You see, it’s as if you had a light covered with a black ball, and in this ball

were pinholes, and each pinhole is an aperture through which the light comes

out

So in that way, every one of us is, actually, a pinhole through which the

fundamental light

That is, the existence itself, looks out

Only, the game we’re playing is not to know this

To be only that little hole, which we call «me,» «my ego,» my specific «John

Jones,» or whatever

Every one of us

Is an aperture

Through which the whole cosmos

Looks out

Every one of us

Is an aperture

Through which the whole cosmos

Looks out

If, we can maintain, at the same time

The sense of being this specific John Jones with his role in life, or whatever,

and know also, underneath this, that we are the whole works

You get a very marvelous and agreeable arrangement

This is a most remarkable harmoniousness, I mean, it gives one’s life a great

sense of joy and exuberance, if you can carry on these two things at once

If you, in other words, you know that all the serious predicaments of life are

a game

Every one of us

Is an aperture

Through which the whole cosmos

Looks out

Every one of us

Is an aperture

Through which the whole cosmos

Looks out

Het punt is dat we zijn opgeleid om onze geest op een bepaalde manier te gebruiken

Een manier die het feit negeert of uitsluit dat:

Ieder van ons

Is een diafragma

Waardoor de hele kosmos

Kijkt uit

Ieder van ons

Is een diafragma

Waardoor de hele kosmos

Kijkt uit

Zie je, het is alsof je een licht hebt bedekt met een zwarte bal, en in deze bal

waren gaatjes, en elk gaatje is een opening waardoor het licht komt

uit

Dus op die manier is ieder van ons eigenlijk een gaatje waardoor de...

fundamenteel licht

Dat wil zeggen, het bestaan ​​zelf, ziet eruit

Alleen, het spel dat we spelen is om dit niet te weten

Om alleen dat kleine gaatje te zijn, dat we «mij», «mijn ego» noemen, mijn specifieke «John

Jones,» of wat dan ook

Ieder van ons

Is een diafragma

Waardoor de hele kosmos

Kijkt uit

Ieder van ons

Is een diafragma

Waardoor de hele kosmos

Kijkt uit

Als we tegelijkertijd kunnen handhaven

Het gevoel deze specifieke John Jones te zijn met zijn rol in het leven, of wat dan ook,

en weet ook, daaronder, dat we de hele werken zijn

Je krijgt een zeer mooie en aangename regeling

Dit is een zeer opmerkelijke harmonie, ik bedoel, het geeft iemands leven een groot

gevoel van vreugde en uitbundigheid, als je deze twee dingen tegelijk kunt volhouden

Als u, met andere woorden, weet dat alle ernstige problemen van het leven zijn:

een spel

Ieder van ons

Is een diafragma

Waardoor de hele kosmos

Kijkt uit

Ieder van ons

Is een diafragma

Waardoor de hele kosmos

Kijkt uit