Io ti volevo - Marco Masini

Prima di andar via

c'è qualcosa che

voglio dirti adesso

E mi ascolterai

anche se per te

oramai è lo stesso.

Non ci crederai, forse riderai,

ti sembrerò un po' fuori tempo

Ma la verità

è che non ho avuto mai

niente di più bello

di te, di te confesso

Io ti volevo vivere, ma ti sapevo uccidere

Io ti volevo stringere, ma non ti sapevo prendere

Io ti volevo complice, ma ti sapevo escludere

Io ti volevo fragile e ti lasciavo piangere

Io ti volevo cogliere ma non ti lasciavo crescere

Io ti volevo vincere e ti ho saputo perdere

Ma ti volevo, ti volevo, ti volevo

Poi sei andata via

e stavolta sai

sono io che ho pianto

E ora non ho più

quel potere che

che ti inchiodava accanto.

Non ci crederai, forse riderai

ma se ti salvi sono contento

Libera da me

e ora sono io

schiavo di un ricordo

di te, di te confesso

Io ti volevo vivere, ma ti sapevo uccidere

Io ti volevo stringere, ma non ti sapevo prendere

Io ti volevo complice, ma ti sapevo escludere

Io ti volevo fragile e ti lasciavo piangere

Io ti volevo docile e non ti lasciavo scegliere

Io ti volevo vincere e ti ho saputo perdere

Ma ti volevo, ti volevo, ti volevo

Perché la verità

è che non ho avuto mai

niente di più bello

di te!

Voor vertrek

er is iets dat

Ik wil het je nu vertellen

En je zult naar me luisteren

ook al is het voor jou

nu is het hetzelfde.

Je zult het niet geloven, misschien zul je lachen,

Ik zal een beetje uit de tijd lijken

Maar de waarheid

is dat ik nog nooit heb gehad

niets mooiers

van jou, van jou beken ik

Ik wilde leven, maar ik wist hoe ik je moest doden

Ik wilde je vasthouden, maar ik wist niet hoe ik je moest pakken

Ik wilde dat je een medeplichtige was, maar ik wist hoe ik je moest uitsluiten

Ik wilde dat je breekbaar was en je liet huilen

Ik wilde je vangen, maar ik liet je niet groeien

Ik wilde je winnen en ik wist hoe ik je moest verliezen

Maar ik wilde je, ik wilde je, ik wilde je

Toen ging je weg

en deze keer weet je

Ik ben degene die huilde

En nu heb ik er geen meer

die kracht dat

dat deed je de volgende keer.

Je zult het niet geloven, misschien zul je lachen

maar als je jezelf redt ben ik blij

vrij van mij

en nu ben ik het

slaaf van een herinnering

van jou, van jou beken ik

Ik wilde leven, maar ik wist hoe ik je moest doden

Ik wilde je vasthouden, maar ik wist niet hoe ik je moest pakken

Ik wilde dat je een medeplichtige was, maar ik wist hoe ik je moest uitsluiten

Ik wilde dat je breekbaar was en je liet huilen

Ik wilde dat je volgzaam was en liet je niet kiezen

Ik wilde je winnen en ik wist hoe ik je moest verliezen

Maar ik wilde je, ik wilde je, ik wilde je

Waarom de waarheid?

is dat ik nog nooit heb gehad

niets mooiers

van jou!