Снегопад - Виктор Третьяков

Уходящий старый год, звякнул связкою ключей,

За окошком, как всегда, вьюга ворожит.

Но не обманывай себя — я давно уже ничей

Это просто снегопад память ворошит.

А это просто белый снег нас на солнце ослепил

И привиделся во сне мне твой зимний двор.

Где жила любовь сама и по снежному по платью

Вышивала белой гладью рукодельница зима.

Ветер твой рисовал локон, повторяя изгиб линий

И на стеклах твоих окон кружева вышивал иней.

В мире все было так мудро, и весна была так скоро,

Город твой засыпал утром, а белый снег засыпал город.

Бог положит на весы наши одиночества.

Остановятся часы на без пяти минут.

И даже если сможем мы, вдруг, забыть все песни наши,

Все равно на каждой чаше будет поровну зимы.

Где ветер твой рисовал локон, повторяя изгиб линий

И на стеклах твоих окон кружева вышивал иней.

В мире все было так мудро, и весна была так скоро,

Город твой засыпал утром, а белый снег засыпал город.

Город твой засыпал утром, а белый снег засыпал, снег засыпал, снег засыпал …

Het uitgaande oude jaar rammelde met een sleutelbos,

Buiten het raam, zoals altijd, vertelt de sneeuwstorm fortuinen.

Maar houd jezelf niet voor de gek - ik ben al heel lang een niemand

Het is gewoon sneeuwval die het geheugen wakker schudt.

En het is gewoon witte sneeuw die ons verblindde in de zon

En in een droom zag ik je wintertuin.

Waar de liefde zelf leefde en op de besneeuwde jurk

De naaisterwinter geborduurd met witte gladheid.

Je wind trok een krul en herhaalde de buiging van de lijnen

En frost geborduurd kant op het glas van je ramen.

Alles in de wereld was zo wijs, en de lente was zo snel,

Je stad viel 's morgens in slaap en witte sneeuw bedekte de stad.

God zal onze eenzaamheid op de weegschaal leggen.

De klok stopt op vijf minuten voor de minuut.

En zelfs als we plotseling al onze liedjes kunnen vergeten,

Toch zullen er op elke schaal evenveel winters zijn.

Waar je wind een krul trok, de ronding van de lijnen herhalend

En frost geborduurd kant op het glas van je ramen.

Alles in de wereld was zo wijs, en de lente was zo snel,

Je stad viel 's morgens in slaap en witte sneeuw bedekte de stad.

Je stad viel 's ochtends in slaap, en witte sneeuw viel in slaap, sneeuw viel in slaap, sneeuw viel in slaap ...