Август - Виктор Третьяков

Вот и август к концу, всё-таки…

Дождь пройдёт, акварель — смажется,

Если с неба смотреть под ноги,

Нарисованной жизнь кажется.

Чашу выпив до дна самого,

Я все кисти свои выбросил,

И придумал всю жизнь заново,

И у неба ТЕБЯ выпросил!

Припев:

Эту птицу я в сеть не ловил:

Украдёшь, век потом сторожить…

Эту птицу я в клеть не манил —

Прилетела, да и стала жить!

А за двенадцать дней до тебя,

Я придумывал о тебе,

И, заочно уже любя,

Вместе с августом ждал к себе.

А когда мы с тобой поняли,

Что приметы и сны значили,

Мы все жизни свои вспомнили,

И, конечно, опять начали…

Не найдёшь у любви донышка,

Тает в небе река млечная…

На плече моём спит солнышко

Половинка моя вечная…

Припев:

Эту птицу я в сеть не ловил:

Украдёшь, век потом сторожить…

Эту птицу я в клеть не манил —

Прилетела, да и стала жить!

А за двенадцать дней до тебя,

Я придумывал о тебе,

И, заочно уже любя,

Вместе с августом ждал…

Эту птицу я не ловил:

Украдёшь, потом сторожить…

Эту птицу я в клеть не манил —

Прилетела, и стала жить… вот и всё!

Augustus loopt tenslotte op zijn einde...

De regen zal voorbijgaan, de aquarel zal worden uitgesmeerd,

Als je vanuit de lucht naar beneden kijkt,

Het leven lijkt geschilderd.

Na de beker tot op de bodem gedronken te hebben,

Ik gooide al mijn penselen weg,

En mijn hele leven opnieuw uitgevonden,

En vroeg de hemel naar JOU!

Refrein:

Ik heb deze vogel niet in het net gevangen:

Je steelt en bewaakt dan de eeuw...

Ik wenkte deze vogel niet naar de kooi -

Aangekomen, en begon te leven!

En twaalf dagen voor jou,

ik dacht aan jou

En, bij verstek al liefhebbend,

Samen met August zat ik op mezelf te wachten.

En toen jij en ik beseften

Wat tekenen en dromen betekenden

We herinnerden ons ons hele leven,

En natuurlijk zijn we weer begonnen...

Je zult geen bodem vinden in de liefde,

De melkachtige rivier smelt in de lucht...

De zon slaapt op mijn schouder

Mijn eeuwige helft...

Refrein:

Ik heb deze vogel niet in het net gevangen:

Je steelt en bewaakt dan de eeuw...

Ik wenkte deze vogel niet naar de kooi -

Aangekomen, en begon te leven!

En twaalf dagen voor jou,

ik dacht aan jou

En, bij verstek al liefhebbend,

Samen wachten met August...

Ik heb deze vogel niet gevangen:

Stelen, dan bewaken...

Ik wenkte deze vogel niet naar de kooi -

Ze vloog naar binnen en begon te leven ... dat is alles!