Снег - Виктор Третьяков

Где ж ты была, молодая,

Да, кто ж за тобой шел по следу,

С кем ты жила в день, когда я Песню писал, да по снегу?

Припев: Но все, что тебе сердце гложет,

Бог заметет в эту зиму:

Снег-то какой, глянь, — как с тополей пух.

Снег-то какой, глянь, — как с тополей пух.

Я протяну к солнцу руки,

Да кто ж мне теперь скажет слово?

Я ж для тебя грею звуки,

Чтоб мы потом спели снова.

Эх, если бы ты не раньше срока,

То я б за тобой на край света,

И вышло бы, знать, больше проку,

А нынче ты мне — все про лето.

Где ж ты была, молодая,

Да, кто ж за тобой шел по следу,

С кем ты жила в день, когда я Песню писал, да по снегу?

Припев: Но все, что тебе сердце гложет,

Бог заметет в эту зиму:

Снег-то какой, глянь, — как с тополей пух.

Снег-то какой, глянь, — как с тополей пух.

Снег-то какой… как с тополей пух!

Waar ben je geweest, jonge?

Ja, wie volgde je,

Met wie woonde je op de dag dat ik het lied schreef, maar dan in de sneeuw?

Koor: Maar alles wat aan je hart knaagt,

God zal deze winter opmerken:

Wat een sneeuw, kijk, als pluis van populieren.

Wat een sneeuw, kijk, als pluis van populieren.

Ik zal mijn handen uitstrekken naar de zon,

Maar wie zegt er nu een woord tegen mij?

Ik warm geluiden voor je op,

Zodat we straks weer kunnen zingen.

Oh, als je niet op tijd was,

Dan zou ik je volgen tot aan de uiteinden van de wereld,

En het zou blijken, om te weten, meer goed,

En nu vertel je me alles over de zomer.

Waar ben je geweest, jonge?

Ja, wie volgde je,

Met wie woonde je op de dag dat ik het lied schreef, maar dan in de sneeuw?

Koor: Maar alles wat aan je hart knaagt,

God zal deze winter opmerken:

Wat een sneeuw, kijk, als pluis van populieren.

Wat een sneeuw, kijk, als pluis van populieren.

Wat een sneeuw... als pluisjes van populieren!